Oude verhalen – Rudolf

Hoe ging het korfbal lang geleden? Hoe was het korfbal vroeger bij SAMOS of DVS? Wat gebeurde er bij Synergo? We zoeken oude verhalen voor #100jaarkorfbalinUtrecht en #25jaarSynergo. Deze keer oude verhalen van Rudolf Hoogenveen.

Denk je aan Rudolf (1959), dan denk je waarschijnlijk aan hem als scheidsrechter. En altijd op de fiets! Ik kan me nog herinneren dat Rudolf naar een beslissingswedstrijd van Synergo 4 tegen EKCA 2 in Oss was gefietst. Ook Rudolf herinnerde zich die dag: ‘Die avond hadden we nog een vrijwilligersfeest bij Anne in Lopik. Van Zeist naar Oss, door naar Lopik en terug naar Zeist. Dat was toen wel wat veel van het goede…’.

Rudolf

‘Ik heb bij WIK in Enschede training gegeven aan jeugdteams en bij DVS aan lagere seniorenteams. Later heb ik van een aantal spelers en speelsters gehoord hoe het ze na WIK is vergaan. Het was leuk dat ik ze toch iets heb kunnen meegeven! Eén dame was bijvoorbeeld toen al erg gedreven en is later nog in een Junioren 1-team terecht gekomen. Een ander is voorzitter van Sparta Zwolle geworden.’

Naast jaren scheidsrechter was Rudolf 6 jaar lang voorzitter van DVS en later vicevoorzitter bij Synergo. Rudolf speelt nu bij de recreanten van Synergo.

Korfbal

Rudolf begon met judo. ‘Ondanks een schoolkorfbaltraining van George bij de Regenboog (destijds Bilderdijkschool). Het judo beviel me toch niet. En het daaropvolgende jaar schoolkorfbal werd het korfbal. Wel bij SAMOS, dat was dichter bij huis.

In de junioren ging ik naar DVS, omdat ik niet op zondag mocht spelen. In dat eerste seizoen bij DVS waren er verschillende acties om geld voor de bouw van de kantine in te zamelen: één ervan was dat we sperziebonen gingen plukken bij een boer. Daarna hadden we die middag een wedstrijd. Tegen mijn vorige vereniging, SAMOS.’

In de jaren ’70 speelde ik in Junioren 2 met “mental trainingen” bij onze trainer/ coach George thuis: drinken, dansen, praten en muziek luisteren. Vooral naar Santana! Ik weet nog wel een wedstrijd van DVS J2 tegen Dalto J2. We verloren met 20-2 verloren, maar onze heer Vijay schoot raak tegen Kees Rodenburg en daarover was Kees heel boos!

Toen ik ging studeren in Enschede, heb ik daar het eerste jaar bij WIK getraind en speelde ik bij DVS. Daarna ben ik bij ook WIK gaan spelen. We speelden eens een jaar in een poule van 8 waarin er 4 zouden degraderen. Elke wedstrijd was het erop of eronder. Dat vond ik erg leuk. We moest er elke wedstrijd fanatiek voor gaan. En het was gelukt om erin te blijven!

Scheidsrechter

In de tweede of derde wedstrijd na het behalen van mijn scheidsrechtersdiploma floot ik in een sporthal Weusthag in Hengelo. Twee heren hielden maar geen afstand bij het nemen van een vrije worp. Ik gaf beiden een gele kaart. En in die tijd moest je voor elke gele kaart zo’n 5 formulieren invullen, dus dat nam wel wat tijd in beslag. Omdat ik de wedstrijd erna zelf moest spelen, begon die veel later. Jaren later hoorde ik dat ze die actie van de gele kaarten in de scheidsrechterscommissie van de bond hadden besproken. Sommigen waren het helemaal met me eens, anderen niet.

Ik ging solliciteren bij het RIVM en had nog geen eigen huis hier in de buurt. Ik ging alvast naar de nieuwjaarsreceptie van DVS op 1 januari 1987. George vertelde toen dat het lastig zou zijn om in de zaal bij een team aan te sluiten. Maar ik kon wel meteen beginnen met fluiten!’

Doordat ik veel wedstrijden fluit, ben ik meer een veelfluiter

Veelsporter

Rudolf: ‘Mijn keuze voor de combinatie van zelf spelen, fluiten én marathons lopen, en zonder eigen auto, zorgde ervoor dat ik niet verder kwam om hogerop te fluiten. Die ambitie had ik ook niet. Ik heb een leuk niveau bereikt, maar ik vind mezelf daarin niet ambitieus. Doordat ik veel wedstrijden fluit, ben ik meer een veelfluiter.’

Rond 1981/1982 deed Rudolf mee aan de Batavierenrace. ‘We startten om middernacht hardlopend van Nijmegen naar Enschede met ieder 1 etappe. Ik nam nog een extra etappe van iemand over. Die ochtend floot ik wedstrijden tijdens het schoolkorfbal. Ik durfde mijn coach niets te vertellen, want we speelden die middag een degradatiewedstrijd. Ik heb nog wel gescoord! Daarna ben ik thuis op de bank in slaap gevallen en heb alle feesten gemist!’

Rudolf heeft ook twee Elfstedentocht geschaatst, in 1985 en 1986. ‘Bij de korfbalwedstrijd zette diezelfde coach me op de bank. Hij vond het niet kunnen dat ik een training had gemist. Ik heb toen maar een verslag geschreven over mijn Elfstedentocht voor in het clubblad. Dat werd gewaardeerd.

Door het scheidsrechterstekort bij DVS floot ik ’s ochtends 2 wedstrijden voor DVS in het breedtekorfbal. Vervolgens fietste ik van Utrecht naar Putten om mijn aangewezen wedstrijd voor de bond te fluiten. De dag erna liep ik de Marathon van Amsterdam. Ik merkte toen wel dat ik een beetje leeg was.

Rond 2015 liep ik een spierblessure op tijdens een sprong bij een cross country wedstrijd met jonge collega’s. Toen heb ik de keuze gemaakt om te stoppen met competitiespelen.’

Korfbal vroeger

‘Door het middenvak waren ook de trainingen anders dan nu. We hadden specifieke trainingen met patronen hoe je de bal door het middenvak speelde. Eigenlijk was het gewoon gaten creëren en opvullen. En als je een einduitslag had van 2-1, dan kwam dat soms wel omdat de bal in een wedstrijd van 2 keer 45 minuten niet door het middenvak kwam.’

Mooie momenten

Rudolf heeft ‘hoofdzakelijk mooie momenten aan DVS en Synergo: wat ik erg mooi vind, is dat mensen zoals George zo gemotiveerd en motiverend zijn. Mensen die al zolang actief zijn, gedreven blijven en het blijven doen!’

Een ander mooi moment van Rudolf is de finale van een driekamp met DVS 1 om promotie in Nunspeet. ‘Ik had echter die dag een uitje van het werk. Dat was in Hattem, dus ik heb toen mijn fiets meegenomen en heb het eten overgeslagen en naar Nunspeet gefietst.

‘Wat ik ook nog goed weet’, zegt Rudolf, ‘is een wedstrijd halverwege de jaren 70 van SAMOS 1 tegen KVS 1 in de Catharijnehal. Ik ging regelmatig bij SAMOS kijken. Dat was het team waarin Ton van Rheenen en Frank en Saskia Backx speelden. KVS scoorde en SAMOS nam de bal uit. Een speler gooide de bal 2 meter naar de zijkant naar Ton, die meteen schoot. Raak. Wisselen.

Ik heb DVS altijd een leuke vereniging gevonden. Veel verschillende mensen, van alles wat. Het was ook een open vereniging met goede gesprekken en we lieten elkaar altijd de ruimte. En voor deze kleine vereniging speelden we op een goed korfbalniveau!’

Leuke seizoenen

Rudolf: ‘Ik speelde in 1 seizoen zelf in DVS 3 en door een herentekort heb ik op 2 wedstrijden na ook elke wedstrijd bij DVS 2 meegespeeld. Vervolgens deed ik ook nog mee met DVS 1.

Voor een belangrijke wedstrijd dacht ik een keer reserve te staan bij 1, maar ik moest toch spelen, omdat 2 heren van DVS 1 op wintersportvakantie waren. Tja, ook dat was DVS. Plus dat ik de wedstrijd begon met een overbelaste achillespees. Direct na mijn eigen wedstrijd in De Bilt reden we naar Lelystad en ik zat op een te krappe zitplek achterin de auto. Helaas hebben we verloren en zijn we toen gedegradeerd.’

Voorzitterschap

Toen DVS-voorzitter Zeger de Jong wilde stoppen en betrokken raakte bij de oprichting van HEBBES, zocht DVS een nieuwe voorzitter. ‘George vroeg mij’, vertelt Rudolf, ‘maar ik vond mezelf te jong en nog te kort weer terug bij DVS vanuit Enschede om het te doen. Ik heb altijd goede contacten gehad met George en drie jaar later vroeg hij me weer. In 1989 werd ik voorzitter van DVS. Dit heb ik 6 jaar gedaan.’

Fuseren

Begin jaren ’90 gleed DVS volgens Rudolf langzaam af qua niveau en ledenaantallen. ‘Het bestuur had daarom het idee om een materiaalcontainer te plaatsen op een grasveld in Lunetten en om dit als locatie te gebruiken. Daar woonden toen de meeste junioren. Het is echter geen definitieve oplossing en het gaf op deze manier geen rooskleurige toekomst. We moesten ook niet te lang wachten om iets te doen. Toen zijn we het gesprek aangegaan met SAMOS voor een mogelijke fusie.

Ik vond de voorbesprekingen tussen DVS en SAMOS voor de fusie erg leuk. De ene keer vergaderden we bij Renske thuis, de andere keer bij mij. Als een proefjaar speelden beide verenigingen eerst samen op hetzelfde terrein. We hebben de commissies en jeugd toen samengevoegd. Een jaar later kwamen de seniorenteams erbij.

We hebben in de statuten opgenomen dat de fusievereniging een zaterdagafdeling zou hebben. Dat wil niet zeggen dat we tegen verenigingsactiviteiten op zondag waren. We wilden vastleggen dat er altijd de mogelijkheid zou zijn om op zaterdag te kunnen korfballen. Overigens, het kan verkeren, tegenwoordig wil iedereen, binnen en buiten Synergo, juist op zaterdag korfballen! Als oud-DVS-voorzitter ben ik blij dat DVS gefuseerd is en niet is opgeheven. Zo heeft de club nog een plaatsje behouden voor in de toekomst.’

Wierden

‘Synergo ging in 2000 naar het welbekende Pinkstertoernooi in Wierden. We sliepen in tenten, het was een soort kamp. Ik floot DVO tegen SIOS, junioren op het hoogste niveau. Toen een van de ploegen de bal had onderschept, gaf een speler de bal terug. Zijn woorden: “Jullie waren zo lekker aan het aanvallen. Dat mag wel langer doorgaan”. Toen heb ik meteen afgefloten en de uitslag aan de wedstrijdleiding doorgegeven. Daar doe ik als scheidsrechter niet aan mee.’

Wens voor Synergo

‘Ik vind Synergo leuke vereniging. Net zoals DVS toen zijn er mensen met verschillende achtergronden en we maken er samen zo’n mooie groep en vereniging van! Ik sta nu wel meer aan de zijkant bij de vereniging. Het is toch mooi dat we nu zo’n mooie kantine en sporthal op onze accommodatie hebben? Knap dat we dit samen hebben kunnen doen.

Ik hoop dat we de energie en motivatie behouden om van de verenging iets te blijven maken en het voort te zetten in de toekomst. Het gaat om wat de mensen er zelf van maken. Ik hoop dat die energie en de motivatie niet verdwijnt.’

Rudolf, bedankt voor deze mooie verhalen!
Sander.

Zie ook