Synergo

Korfbal in Utrecht

Oude verhalen – Stephan

door · 08/04/2022

Hoe ging het korfbal lang geleden? Hoe was het korfbal vroeger bij SAMOS of DVS? Wat gebeurde er bij Synergo? We zoeken oude verhalen voor #100jaarkorfbalinUtrecht en #25jaarSynergo. Deze keer oude verhalen van Stephan Westbroek.

Stephan (1967) speelde vanaf zijn 9e tot 19e bij DVS: ‘Ik woonde in Wittevrouwen en SAMOS was eigenlijk dichterbij…’. Hij zag DVS als één grote familie en had een leuke tijd bij DVS met veel vriendschappen.

We hadden een mooi gesprek over zweetbandjes, kusjes in de pupillen en niet moeilijk doen over gemengd douchen in de junioren. Bovendien dacht Stephan er jaren later nog aan om een zesje draaien, maar dat was met het overgooien in squats met een medicijnbal tijdens de krachttraining bij het hardlopen.

Tot slot hadden we het nog over onze gezamenlijke hobby om Indonesisch te koken en vooral om het op te eten.’

Stephan

‘Ik heb van mijn 9e tot en mijn 19e jaar gekorfbald bij DVS’, vertelt Stephan. ‘Ik was ik erg jong om achter de bar te staan of om training te geven. Als team moesten we natuurlijk wel de kantine opruimen, zoals de vuilniszakken legen en de kleedkamers schoonmaken. Jaren later ben ik nog de mental coach geweest bij mijn dochter toen zij voetbalde in de F-jes.’

Korfbal

Stephan begon als 9-jarige de F-jes bij voetbalvereniging Midlandia, dat in de buurt van De Galgenwaard speelde. ‘Ik was er al snel klaar mee. Ik speelde in de achterhoede en moest op dat grote voetbalveld steeds achterin blijven. Als ik over de middenlijn kwam, mocht dat niet en begon de coach te schelden!

Op een gegeven moment had ik met school een schoolkorfbaltoernooi bij DVS. Ook daar wilde ik de middenlijn over. Het grote verschil was dat trainer Paul heel rustig uitlegde hoe het werkte en dat ik even moest wachten om naar het andere vak te gaan.

Ik vond het heel prettig dat hij het me rustig uitlegde. Ik ging dus korfballen en begon bij DVS in de Pupillen 3 met Gerrie Jansze als trainster. Ik weet nog dat we dat jaar kampioen werden, in een wedstrijd tegen SMS.

We wonnen in de jeugd bijna alles en ik vond het altijd erg leuk om bloemen te krijgen met onze kampioenschappen.

Als speler was ik een beweeglijke jongen en ik kon goed aanvallen en schieten. Als aspirant zat ik in A1 en junioren 1 en volgens mij stond ik bij senioren 2 een paar keer reserve bij het eerste.

Toen ik overging naar de senioren, kwam ik in DVS 2. Op mijn 19e ben ik gestopt met korfbal en ging ik een verdedigingssport doen, iets dat ik al heel lang wilde. Ik ben daarna nog wel eens bij DVS en Synergo geweest om te kijken bij een wedstrijd van Elroy.

Zo’n tien jaar later, rond 1996, deed ik een keer mee aan het familietoernooi bij Synergo. Daarvoor heb ik nog meegetraind in sporthal Galgenwaard en tijdens het toernooi schoot ik de eerste bal raak!

Daarnaast kwam ik er een keer langs bij mijn tegenstander Martin Aikema en scoorde ik een doorloopbal; ik kon het nog. Ik denk dat ik het korfbal misschien nu ook nog wel zou kunnen of misschien was het toen ook veel geluk en moet je wel blijven oefenen…’

Korfbal vroeger

‘Vroeger speelde je op het veld in drie vakken, waardoor je veel meer mensen in je team had. In de zaal waren er maar twee vakken, dus vielen er elk jaar voor de zaalperiode vier mensen af naar een lager team en werd je team weer kleiner.

In dat middenvak was het alleen maar overgooien om de bal zo snel mogelijk in het aanvalsvak te krijgen. En dan stonden we weer een tijd te wachten. Er was toen al sprake om het middenvak af te schaffen en ik vind het goed dat het veel later uiteindelijk ook is afgeschaft.

Bovendien moesten we elke wedstrijd het veld uitleggen. Het veld stond niet klaar om zomaar te gebruiken, zoals nu met de kunstgrasvelden. Dan liepen we met die grote linnen lijnen in ons handen meteen maar warm en trokken we tussendoor wat sprintjes.

We liepen met die grote linnen lijnen in ons handen meteen maar warm

De wedstrijden waren op gras en door de aluminium noppen van mijn voetbalschoenen had ik vaak blaren op mijn voeten, bloedblaren zelfs! Altijd op dezelfde plek: op de bal van mijn rechtervoet, aan de linkerkant. Trainen deden we op het gravelveld en daar moesten we elke keer de grote grondplaten naartoe rollen.

DVS 1 had met Johan van Kooten Niekerk voor mijn gevoel een trainer “van buitenaf”, omdat hij ook andere clubs had getraind. Als Johan de training gaf, dan liepen we vaak een Coopertest.

Douchen

‘Douchen na de wedstrijden en trainingen was heel normaal. In de gymzaal had je in het midden tussen de jongens- en meisjeskleedkamer één gezamenlijke doucheruimte. Daar liepen we allemaal in en uit, dat maakte niet zoveel uit.’

Fietsen

‘We fietsten als team samen heel wat af. Naar uitwedstrijden, zoals naar DESTO, en we fietsen samen in een lusje door de stad om iedereen op te halen. Zo heb ik Utrecht goed leren kennen. Later reden we samen op de brommer.’

Verdedigingssport

‘Om als verlegen jongen wat meer voor mijzelf op te komen en wat zelfverzekerder worden, wilde ik graag een verdedigingssport doen. Pencak silat leek me wel wat vanwege mijn Indonesische roots, zo heel sierlijk laag bij de grond bewegen. Dat is het niet geworden, wel Kempo, Kung Fu en Aikido.

Door het korfbal is mijn achillespees erg kort waardoor ik bijvoorbeeld niet zoals veel Indonesiërs met mijn platte voeten op mijn hurken kan zitten.

Ik vind het leuk dat ik na de vechtsporten later in mijn werk trainingen gaf om met agressie om te gaan.’

Zweetbandjes

‘In mijn tijd had iedereen tijdens de wedstrijden zweetbandjes om je pols, dat stond stoer. Sommigen hadden ook nog hoofdbandjes. Die had ik niet, maar ik had vrij lang haar en had er eentje goed kunnen gebruiken.’

Je had zweetbandjes om je pols, dat stond stoer

Vallen en rollen

‘Veel korfballers hebben een enkelblessure opgelopen. Dat heb ik gelukkig maar één keer gehad. Bij het springen onder de paal ging ik lichtjes door mijn enkel omdat ik op de voet van mijn tegenstander terechtkwam. Ik voelde het en liet me gelijk vallen en rolde door. Mijn gedachte was: “Als ik ga, dan moet ik meevallen in de beweging” en daardoor viel het allemaal erg mee.’

Zesje draaien

‘Ik moest nog denken aan het zesje draaien om te schieten: Bij de hardlooptraining in het Julianapark gebruiken we een medicijnbal, om mee over te gooien in squats. Omdat die bal erg zwaar is, hielp het om een zesje te draaien…!’

DVS als één grote familie

Stephan vindt korfbal een echte familiesport. ‘Bij DVS waren we één grote familie. Ook letterlijk, want toen ik in DVS 2 speelde, speelde mijn neef Elroy in DVS 3 en mijn zus Sheila in DVS 1. Elroy woonde in Nieuwegein en hij sliep vaak bij ons thuis en Sheila heeft nog verkering gehad met de zoon van George Engels, Barry.

George Engels vind ik echt een clubicoon. Hij was heel belangrijk voor de vereniging en we keken echt tegen hem op.

Ik vond DVS erg gezellig. We waren altijd druk met vriendjes en vriendinnetjes, deden veel leuke dingen met het team en er waren barbecues en feestavonden voor de hele vereniging. Omdat DVS dichtbij de Uithof zat, hadden we waarschijnlijk wel wat studenten en dat gaf een leuke sfeer.

Ook gingen we vaak samen uit, of we gingen uit eten met onze verkering/ vrienden, soms met hun ouders erbij. Op sommige teamfeestjes bij iemand thuis mocht iedereen komen, ook al zat je in een ander team. Toen ik met korfbal gestopt was, ging ik nog wel eens een wedstrijd van Elroy kijken.’

Meer dan korfbal

Stephan: ‘Korfbal bij DVS was meer dan alleen korfbal. We bleven lang hangen en waren de hele dag op het veld. In die grote DVS-kantine stond een tafeltennistafel, zodat we ’s ochtends onze wedstrijd speelden, daarna gingen tafeltennissen en ‘s middags keken we bij het eerste. Ook vielen we wel eens in de seniorenteams in. Ik heb een leuke jeugd gehad, vooral ook door DVS.’

Scheidsrechters

Stephan: ‘Scheidsrechters hadden een luizenleventje als zij ons team floten. Wij waren heel erg braaf.’

Toernooien

Wat Stephan erg leuk vond, waren de toernooien met DVS: ‘Vaak was het mooi weer en dan waren we met elkaar aan het hangen en lagen in elkaars armen. Er was een gettoblaster mee, met cassettebandjes!

Ik vond het erg leuk dat jongens en meisjes samen waren bij het korfbal. Ik was dat niet gewend, omdat op de LTS en later de MTS destijds alleen maar jongens zaten.

Eerste kusjes

‘Mijn eerste kusjes kreeg ik bij het korfbal, in de pupillen. Tijdens een training in de gymzaal aan de Diamantweg in Hoograven vroegen Jacqueline en Petra of ik verkering wilde. Ze stonden naast me en gaven me beiden een kusje op mijn wangen.’

Avondvierdaagse

‘Voor mijn gevoel liep de hele vereniging mee met de avondvierdaagse. Dan liepen we met DVS in een hele stoet en droegen de DVS-vlag. Ondertussen zongen we liedjes als “DVS gaat nooit verloren”.’

Wens voor Synergo

‘Ik vind het goed dat DVS en SAMOS zijn samengegaan. Als verenigingen waren ze beide te klein geworden. Synergo heeft het met de accommodatie goed voor elkaar! Niet veel verenigingen hebben het zo goed.

Bovendien hoeft de vereniging niet per se 1.000 leden te hebben, 500 leden lijkt prima. Ik hoop dat Synergo net zoals DVS vroeger zo lekker knus en gezellig blijft!’

Stephan, bedankt voor deze mooie verhalen!
Sander.

Zie ook

Tags: