Synergo

Korfbal in Utrecht

Oude verhalen – André en Ria

door · 26/02/2022

Hoe ging het korfbal lang geleden? Hoe was het korfbal vroeger bij SAMOS of DVS? Wat gebeurde er bij Synergo? We zoeken oude verhalen voor #100jaarkorfbalinUtrecht en #25jaarSynergo. Deze keer oude verhalen van André en Ria Kouwenberg.

De familie Kouwenberg is zo’n typische korfbalfamilie waarbij elk lid bij Synergo rond heeft gelopen/ gekropen of werd gereden in de kinderwagen.

Ria en André waren lid van SAMOS sinds de jaren zestig. Hun kinderen Astrid, Erik en Germay zaten er al van kinds af op, al is Erik pas op zijn 14e begonnen. Die was voetballer bij Hercules en vond het op een familietoernooi bij Synergo zo leuk, dat hij lid werd. Inmiddels zijn ze allemaal om diverse redenen gestopt met korfbal.

Ik zoek Ria en André op in hun ruime nieuwbouwwoning in Leidsche Rijn waar ze een paar jaar geleden in zijn getrokken. Hier zitten ze ook niet ver van Astrid vandaan zodat ze makkelijk op de kleinkinderen kunnen passen. Maar ze hebben jarenlang in Overvecht gewoond. Germay heeft het ouderlijk huis overgenomen.

Van bijles wiskunde naar korfbal en de “ballotage”

Ria kwam met korfbal in aanraking via een vriendinnetje dat bij VOGEL speelde. Maar die speelden destijds aan de andere kant van Utrecht. SAMOS was dichterbij.

André kwam er later bij, in 1968. Hij zat toen op de middelbare school en zijn vader kende iemand voor bijles Wiskunde. Dat was René de Vries, die ook met de hele familie op korfbal zat: Ruud, Marjo (die later trouwde met Otto van de Vijver) en Ingrid.

Eerst kon je op proeftraining en als je dan zei dat je lid wilde worden, dan kwam één van de oudere leden zoals Jan Engelsman of Tjaak Blokker bij je thuis langs om te zien uit wat voor gezin je kwam. Ria en André zijn door deze “ballotage” heen gekomen, maar het is niet duidelijk of er ook kinderen zijn geweest die er niet doorheen kwamen. Het waren natuurlijk andere tijden. Misschien was het om te kijken wat de aandachtspunten waren. Volgens André weet Renske Wind (dochter van Tjaak) er misschien meer over. Hoewel het op een ballotage lijkt, was SAMOS een mix van leden uit verschillende sociale klassen die uit diverse wijken rondom de Loevenhoutsedijk kwamen.

Nu is het moeilijk voor te stellen, maar in Overvecht waar veel leden vandaan kwamen, woonden in de jaren zestig gezinnen uit de hogere middenklasse. Het was nieuwbouw en de woningen waren groot en kwalitatief hoogstaand. Er kwamen ook leden uit arbeidersgezinnen in Ondiep. Ria en André kunnen zich uit hun latere seniorentijd herinneren dat er bij SAMOS werd nagedacht over hoe iedereen een plaats te geven in de club en alle teams ook vanuit sociaal oogpunt goed te laten draaien.

Gooi je tas maar voor de trein

Dat was soms best een uitdaging. Ria kan zich herinneren dat ze samen met Jan de Ruiter trainer was van een B-team en dat er behoorlijk gekeet werd onderweg met de trein waarbij de randjes werden opgezocht en soms ook dik overschreden werden. Dan gingen ze bijvoorbeeld iedereen in de coupé een handje geven. Daar was de lol nog wel van in te zien, maar het gebeurde ook dat tassen op de rails voor de trein werden gegooid.

Ook kwam het een keer voor dat er met Sinterklaas vooraf lootjes werden getrokken voor een surprise en er twee kinderen gewoon niet kwamen opdagen. Dan hadden er twee kinderen geen cadeautje. Dat kon je niet oplossen door de overgebleven cadeautjes te gebruiken, want die waren heel persoonlijk. Eén van de kinderen is later nog persoonlijk met moeder bij Ria aan de deur geweest om persoonlijk excuses te maken.

Op een gegeven moment zijn Ria en André gevraagd om samen in een lager seniorenteam te gaan spelen om zich daar te ontfermen over nieuwelingen zonder veel korfbalervaring. Het was een uitdaging om er dan uiteindelijk toch een goed draaiend team van te maken en in sommige gevallen was dit ook succesvol.

Van je ouders niet naar de stad mogen, maar wel naar de kantine

Ria en André hebben zelf toen ze jong waren ontzettend veel tijd op de club doorgebracht. Er was verder niet veel te doen en op SAMOS werd naast korfbal van alles georganiseerd. Voor veel leden, ook die iets jonger zijn, zal herkenbaar zijn dat je op 16-jarige leeftijd van je ouders niet naar de stad mocht, maar wel naar de kantine. Bingo-avonden, disco feesten, van alles werd er georganiseerd. Vooral de bingo-avonden met als winst de befaamde Kips leverworst waren populair.

Het gemengde aspect van de sport is zeker ook in de jeugd belangrijk geweest. André heeft er met de meisjes om leren gaan. Er ontstonden ook heel veel relaties. Op een gegeven moment werd er voor de gein een inventarisatie gemaakt en bleek de helft van de leden iets met een ander lid te hebben.

Natuurlijk werd er ook op korfbalgebied veel georganiseerd. In de jaren 70 organiseerde de jeugdcommissie jaarlijks op Hemelvaartsdag een jeugdtoernooi. Het was een groot toernooi waarbij het complete SAMOS terrein vol lag met velden. Dat was veel groter dan het huidige terrein, want het omvatte ook de huidige voetbalvelden en een groot deel van het parkeerterrein. Er kwamen misschien wel 70 ploegen en per ronde speelden wel 12 teams. Het was een idee van Jan Blokker die zelf met een ijskarretje rondliep.

Op de fiets de studentenhuizen af om invallers en reserves te ronselen

We leven nu in het digitale tijdperk waarin we veel via de website of per app regelen, maar vroeger moest alles telefonisch, dus de communicatie kostte veel meer tijd. Niet iedereen had telefoon en André kan zich uit de periode waarin hij wedstrijdsecretaris was herinneren dat trainer Luc van Krieken niet makkelijk genoegen nam met de beschikbare spelers. Dus ging André op de fiets studentenhuizen langs om invallers en reserves te “ronselen”.

De technische commissie, die nu korfbalcommissie heette, werd vroeger de keuzecommissie genoemd en daar zaten onder andere Frank Backx en Kees Vreeken in. In de keuzecommissie moest je ook toen best wel voor de lagere teams opkomen, vooral in de periode dat SAMOS hoofdklasse speelde.

André kan zich herinneren dat je altijd “Ome Jan Staal” moest opbellen om te checken of je wedstrijd wel doorging. Het kon voorkomen dat SAMOS 5 om 12.00 uur stond ingepland en SAMOS 1 om 14.00 uur. Dan werd bij slecht weer gerust SAMOS 5 afgelast omdat het gravel veld goed moest blijven voor SAMOS 1.

We komen ook nog even terug op het feit dat er altijd heel veel georganiseerd is bij Synergo. Dat kon omdat er heel veel kader was. Ook Ria en André maakten daar onderdeel van en hebben zo’n beetje alles gedaan wat je maar kunt bedenken voor Synergo, behalve in het bestuur zitten: wedstrijdsecretariaat, keuzecommissie, kampcommissie, JTC (jeugd technische commissie), gecoacht, getraind.

Sinterklaas en zijn Pieten verzamelden zich ook altijd bij Ria en André thuis. Daar kregen ze soep en broodjes voor ze naar de kantine gingen.

Merchandising

Ria en André herinneren zich ook nog dat er van oudsher altijd “merchandising” was om de kas te spekken. Zo zijn er onder andere bouwsteentjes en limonadeglazen verkocht voor de Synersoos, de naam van de vorige kantine.

Ze hebben verschillende periodes van groei en krimp meegemaakt, maar hebben de periodes dat de vereniging kleiner was nooit als dieptepunten beschouwd, want juist als het kleiner was, was het gezelliger en was er meer saamhorigheid. Als het groter wordt, gaan er toch gauw meer kliekjes ontstaan.

Wens voor Synergo

De wens voor de toekomst voor Synergo van André en Ria is ‘dat het altijd maar een gezonde vereniging blijft en vooral dat de kinderen net zo’n leuke tijd hebben op korfbal als wij.

André en Ria, bedankt voor deze mooie verhalen!
Casper.

Zie ook

Tags: