47 hartverzakkingen
Half 11 ’s ochtends, vol goede moed fiets ik naar de Dreef toe, niet wetende dat ik 12 uur later pas weer het avondlicht buiten de dreef zou aanschouwen. Wat komt is het verhaal over een jongen, die in 12 uur tijd 47 hartverzakkingen heeft gehad en leeft om dat na te vertellen.
Hartverzakking 1 t/m 4: de D4
Een fanatieke en sterke ploeg die moest spelen tegen de koploper van hun poule. Winst zou betekenen dat ze kans hadden om samen met Fortissimo het seizoen op de eerste plaats te eindigen, ze wilden er dan ook alles aan doen om dat waar te maken. Fortissimo bleek helaas een lastige tegenstander te zijn, en met een achterstand van drie doelpunten ging Synergo de rust in. Een gemoed stellende peptalk van Suzanne en Petra later ging de D4 met vol vertrouwen weer het veld in. En niet zonder resultaat, binnen enkele minuten stond het gelijk. En dat zou zo de rest van de tergend spannende wedstrijd doorgaan, 4-4- werd 4-5 werd 5-5 werd 2 minuten voor het eind 5-6 en terwijl het publiek z’n hart in de schoenen voelde zakken, liet de D4 hun kop niet hangen en gooide de 6-6 erin, een mooie uitslag van twee zeer aan elkaar gewaagde ploegen. D4 goed gedaan!
Hartverzakking 5 t/m 11: de D2
Na bij de D4 te hebben gekeken hoe je een wedstrijd spannend kan maken, dacht de D2 dat nog beter te kunnen. En dat was zeker waar, deze wedstrijd zorgde ook voor de nodige grijp-je-hart-maar-vast momentjes. Het begon allemaal wat moeizaam met een tegenstander die goed druk wist te geven op het gooien en zo de aanval stroef liet verlopen. Maar met wat geduld en goed gemikte passes wist de D2 toch de nodige kansen te krijgen. Een paar schoten, doorloopballen en strafworpen later stond het 4-4 en met nog 6 minuten op de klok begonnen beide partijen hem nog al te knijpen. Toen Victum er ook nog een bal ingooide knepen de coaches Synergo hem al helemaal, ze zouden toch niet net op het laatste moment verliezen na zo’n goede wedstrijd? Nee hoor, dat liet de D2 niet gebeuren en ze gooiden dan ook de 5-5 erin. D2 goed gedaan!
Hartverzakking 12 t/m 17: de C1
Deze ploeg, die vorig jaar een enorm goede coach had, heeft het zwaar te verduren in de tweede klasse. Het team van de tegenstanders bestond ook nog eens uit een stelletje reuzen met als letterlijk hoogtepunt twee heren die twee koppen groter waren dan Jacco en Melle, de kleinste opdondertjes van de C1. Het zag er niet rooskleurig uit… Echter speelde de C1 een knappe wedstrijd, Melle en Jacco hadden hun reuzen in de zak, in de verdediging kregen de reuzen niet de kans om een normale kans te nemen en in de aanval werden ze zoek gespeeld met als absoluut toppunt Melle die de bal keer op keer onder de korf wist af te vangen. Het hele team bleef knokken en met de nodige aanwijzingen van publiek/ex-coaches liet ook de C1 een zeer nette wedstrijd zien, waarin ze goed lieten zien wat ze kunnen. C1 Goed gedaan!
Hartverzakking 18 t/m 33: de A1
Ongeslagen ging de A1 naar de dreef toe, de grote vraag was natuurlijk of de A1 ook weer ongeslagen zou vertrekken. Na op het veld met vijf doelpunten verschil verloren te hebben van Dalto was dat geen zekerheid. De spanning zat er goed in onder de spelers (en ook onder de coaches ook al wilden die dat niet toe geven). Op de bank zat een door ziekte gevelde David, die deze wedstrijd voor geen goud zou willen missen, een aanvoerdster die niet blij was met haar wisselbeurt, een altijd trouwe invaller en mee-trainer die popelde om zijn debuut te maken tijdens zo’n belangrijke wedstrijd en twee coaches die met grote tegenzin op de bank zaten met het vooruitzicht dat ze in het verslag van de wedstrijd toch wel afgezeken zouden worden. Ook de tribunebanken zaten tjokvol met een publiek dat weer en wind getrotseerd had om een spannende wedstrijd te zien, en ja die kan je natuurlijk niet teleur stellen want zoals het beroemde gezegde gaat: “publiek is koning (en Mats is koning, o ja en z’n zusje Jolien is ook wel koning, en ja die ouders van hun zouden dan ook wel koning moeten zijn anders is het best wel gek)”.
De wedstrijd begon goed en Synergo liep al snel uit naar een 4-1 voorsprong, toen bedacht het zich dat ze het publiek niet konden teleur stellen en begonnen doelpunten door te laten. Met verrassend veel goede schoten bracht Dalto de stand naar 6-6 en het angstzweet begon Synergo uit te slaan. De coaches voelden de bui al hangen en haalden dan ook snel de paraplu uit de kofferbak van hun auto. Terwijl de coaches buiten de regen trotseerden om hun paraplu te halen was Synergo zonder coaches een stuurloos schip zonder kop. In de aanval wilden de schoten er niet in gaan en zelfs de mooiste schwalbe ooit van schwalbespecialist Stefan Kwant die vriend en vijand zo erg afleidde dat Cherique moeiteloos een doorloopbal kon nemen leidde niet tot een doelpunt. Zo ging Synergo met een achterstand van 9-13 de rust in.
Tijdens de rustbespreking werd de wedstrijd grondig geanalyseerd, problemen werden bij de wortels aangepakt, oplossing werden zo helder als koek en ei uitgelegd en Synergo kon de comeback al bijna proeven. Zo een goed rustpraatje was er nog nooit gehouden, helaas werd de bespreking wel ruw verstoord door een binnenvallende Xander en Brahim die even kwamen melden dat ze buienradar hadden gecheckt en dat het helemaal niet geen regenen in de dreef.
De tweede helft begon en het was meteen te zien dat Synergo hun draai had gevonden (die raken ze altijd kwijt, meestal ligt ie achter het bankje). Een schot van Jeroen, strafworp van Gaby en vrije bal van Jesse later stond het alweer 12-13 en de comeback kwam in zicht. Toch leek die gelijkstand niet te komen, het werd 12-14, 13-14, 13-15, 14-15, 14-16 en zelfs 14-17. Was Synergo nou terug bij af? Nee, ze knokten door en met wilskracht waar je u tegen zegt en het werd 17-17. Popelende Sarah werd erin gebracht voor Gina en popelendere David kwam erin voor Jurriën. Redenen hiervoor zijn staatsgeheim maar speciaal voor jullie licht onafhankelijke ik een klein tipje van de sluier op: David heeft Brahim en Xander omgekocht met een Hello Kitty poezie album. Synergo had nu de smaak te pakken en liep uit naar 19-17. Dalto knokte echter terug en weer verliep de race nek aan nek, het werd 19-18, 20-18, 20-19 en het lot werd besloten met een schot van Jeroen. Met een winst van 21-19 staat Synergo A1 nog steeds bovenaan. Een prestatie die niet behaald kon worden zonder de constante steun van een volgepakte tribune met enthousiast publiek. Publiek goed gedaan!
De dag werd afgesloten door een team vol vedettes aangevuld met wannabe vedettes uit lagere teams. Een bank vol support en een tribune vol met de tweekoppige fanclub ging Synergo 10 de strijd aan. Enthousiast werd er heen en weer geroepen en gegild als er een doelpunt werd gescoord en in al dat enthousiasme en rond gehups van plezier, ging opper-vedette Otto Swank helaas door z’n enkel heen, wat betekende dat broekie Jurriën Helwig z’n debuut in S10 mocht maken. Iets wat zijn stoutste jongensdroom te boven ging. Dit broekie kon helaas niet het gapende gat van de oppervedette opvullen terwijl daarentegen de broekie invalster van de tegenstanders er 6 ingooide. Hier kon Synergo 10 niet tegen op boksen, ze zitten niet voor niets op korfbal, en zo verloren ze helaas met 13-21 Ondanks het verlies heeft S10 wel een goede wedstrijd laten zien, die zeker niet onder doet voor een wedstrijd van de jongere jeugd. S10 goed gedaan!
Door uw eigen verslaggever, Jurriën Helwig
