Avonturen uit ’t vierde – deel 5

Langzaamaan uit de winterdip

Ja, ik moet het bekennen, we zaten met het vierde even in een winterdip. Gelukkig nog geen depressie, maar toch wel een stevige dip, getuige de uitslagen (29 nov. verlies 13–12, 6 dec.  verlies 8–15, 13 dec. winst 8-10, 3 jan. verlies 9–7). Afgelopen weekend werd er 12-12 gelijk gespeeld en hopelijk is daar de ommekeer mee ingezet. Het hoogtepunt van de dip, of heet dat dan een dieptepunt, was op 3 januari in Haarlem. We wisten slechts 7 keer doel te treffen, ja dan win je het niet. De oorzaak werd gezocht in het oliebolleneffect. Door al het vet zouden onze lichamen te weinig doeltreffend zijn geworden. Ik heb een andere theorie vanuit mijn vakgebied en daarmee hopelijk ook een oplossing voor de komende jaren.

Zoals menigeen weet, is het percentage depressies en daarmee het percentage aan zelfmoorden in de meest noordelijke landen aan de hoge kant. Ben je in Lapland dan schijnt de zon in de winter nauwelijks, waardoor je lichaam niet goed kan functioneren.

We gaan even de diepte in, want hoe komt dat dan? Nu wel, het zit zo: in onze ogen wordt een beeld geregistreerd, waarna het naar achter in onze hersenen wordt gestuurd en er een beeld wordt gevormd van wat we zien. Maar daarvoor is er al iets gebeurd. Daar waar onze oogzenuwen kruisen op weg naar de achterkant van onze hersenen ligt een klein hersencentrum (SCN genaamd) dat de intensiteit en hoeveelheid licht registreert. Dit centrum zorgt ervoor dat onze “biologische klok” gezet wordt. Is er te weinig licht, dan wordt de klok niet goed gezet en raakt heel ons lichaam ontregeld. Misschien heb je het wel eens meegemaakt bij een jetlag dat niet alleen je dag-nachtritme ontregeld was, maar ook je hele spijsverteringsstelsel. De enige remedie hiertegen is je klok zetten. Bij een jetlag is dit simpel: gewoon jezelf dwingen in het nieuwe ritme. Bij een winterdip is dit wat lastiger. Er zijn twee oplossingen. Ik pleit voor de laatste als oplossing voor de komende jaren.

Oplossing 1: je kan je klok goed zetten door dagelijks met je hoofd voor een sterke lichtbak te gaan zitten. In Lapland wordt dit veel gedaan. Een kwartiertje in de ochtend moet al genoeg zijn. Nogal geestdodend en ik heb die tijd in de ochtend niet.
Oplossing 2: deze is wat aanlokkelijker. Door naar een land te gaan waar het zomer is in onze winter wordt de klok ook weer goed gezet en zullen de prestaties omhoog schieten. Moet je natuurlijk niet naar een andere tijdzone gaan. Dus ik stel voor om in het kerstreces met het hele team naar Zuid-Afrika te gaan. Ook goed voor de teambuilding. Ik wil voor de club en namens onze sponsor, zeg zo half juni tot half juli, wel een geschikte locatie gaan zoeken voor de ganse selectie!

FV

Voor meer informatie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nucleus_suprachiasmaticus
of de veel betere Engelstalige:
http://en.wikipedia.org/wiki/Suprachiasmatic_nucleus