Jong geleerd is oud gedaan

Jong geleerd is oud gedaan… Een verhaaltje uit de serie opa vertelt.

“Toen ik lang, lang geleden, als onschuldig Goois jongetje op korfballen ging, was het al gebruikelijk dat je je tegenstander een hand gaf voor en na de wedstrijd. Zelfs als hij je moedwillig onder de graszoden had geschoffeld (en dat kon, want we speelden op echt gras), was het de bedoeling dat je je opponent bedankte voor de plezierige wedstrijd. Dat vond ik soms een hele opgave, want zo prettig hadden we niet gespeeld en zo verdiend had hij niet gewonnen. Maar mijn coaches stonden erop, dus gaf ik braaf elke wedstrijd een hand. En die enkele wedstrijd dat ik nu nog als speler in het veld sta, ga ik nog steeds braaf alle tegenstanders in ons vak af om ze ‘een prettige wedstrijd’ te wensen of te bedanken voor de wedstrijd.

Tegenwoordig sta ik vooral als scheidsrechter in het veld. Dat kan ik trouwens iedereen die beter wil worden in korfbal van harte aanbevelen, want je gaat met heel andere ogen naar onze sport kijken. Het is een beetje te vergelijken met dat je anders gaat fietsen, zodra je je rijbewijs hebt gehaald. Een van de zaken die me vanuit die positie zijn opgevallen, is dat bedankje achteraf. Waar spelers en speelsters elkaar eigenlijk altijd bedanken, is het bedanken van de scheidsrechter nogal wisselend per vereniging en team. En dat is jammer, want inmiddels weet ik uit eigen ervaring dat het een scheidsrechter goed doet als hij in het ritueel wordt meegenomen. Het geeft je een gevoel dat je erbij hoort. Vanuit het KNKV en de scheidsrechtersvereniging is er een actie gestart om hier aandacht voor te vragen. Er is zelfs een filmpje gemaakt waarin je anderhalve minuut lang kunt zien hoe dat moet, handen schudden. Dat had wat mij betreft niet gehoeven, maar de boodschap is wat mijns inziens wel een goede: geef de scheids na afloop ook een hand.*

Het zou mooi zijn als Synergo binnenkort een van die verenigingen is waarbij alle teams ook de scheidsrechter na afloop bedanken.

Barry Roest