Dit is het begin van een hele slechte grap

Ba-dum-tsss

Een Synergo A1-team en een Victum A2- team lopen samen het veld op, zegt de één tegen de ander: “dit is het begin van een hele slechte grap”.

En dat was meer dan waar. De voorbereiding was om te lachen en na de clou stonden de tranen in je ogen. En dan te bedenken dat dit het legendarische slot van het seizoen voor Sarah en Jurriën zou moeten zijn. Het was niet alleen de laatste wedstrijd die zij zouden spelen (fun fact: officieel stonden ze wissel), maar het was ook de laatste wedstrijd onder het bewind van Marc en Oskar. Marc had zijn vertrek naar het eerste al weken eerder aangekondigd, Oskar had daarentegen zijn ontroerende afscheidsspeech tijdens de voorbespreking van de wedstrijd gepland, terwijl heel toepasselijk Stay With Me van Sam Smith uit de luidsprekers knalde.

Misschien had deze emotionele donderslag bij heldere hemel wat te maken met het treurige verloop van de wedstrijd, ook al lieten we dit aan het begin van de wedstrijd niet zien. Sterker nog, we kwamen na een paar minuten al op een 0-4 voorsprong. Zwakker echter, daarna lieten we bal na bal door wat leidde tot een 9-5 achterstand. We hadden onze koppen duidelijk niet bij de wedstrijd en moesten onze speelwijze drastisch aanpassen als we Victum in de pan wilden hakken. Dit zagen we echter niet zitten en dus gingen we lusteloos verder. Er werd niet geknokt voor de bal en kans na kans ging de bal omhoog om daarna afgevangen te worden door de reuzen van Victum. Met een ruststand van 10-9 gingen we de kleedkamer in.

Een donderpreek later stonden we weer op het veld. Normaal hebben we de peper in onze reet wel gevonden na een tirade á la Marc. Maar die peper was nu nergens te bekennen. We gooiden er geen bal in zonder dat Victum er daarvoor al één had gescoord. En zoals de wiskundigen onder jullie wel kunnen inzien, haal je zo geen achterstand in. Het leek wel hopeloos, Victum had een loepzuiver schot en daar maakten zij makkelijk gebruik van. Wij hadden echter moeite met de korf vinden, misschien toch maar dat sponsorcontract bij Eyewish opticiens regelen… Het tij kon niet meer gekeerd worden, en na een helft op twee of drie doelpunten afstand gehouden te zijn, begon de laatste levenskracht uit ons weg te vloeien. Met een op ons netvlies gebrande dubbel ongeslagen kampioenschap gingen we schaamteloos ten onder tegen een sterk Victum.

Van uw verslaggever, Jurriën Helwig

PS Oskar en Marc, deze kans wil ik meteen aangrijpen om jullie te bedanken voor dit geweldige jaar. Ongeslagen blijven mag dan misschien door onze neus zijn geboord, maar door jullie coaching en trainingen zijn wij van een wanhopig eerste jaars-A doorgegroeid naar wat we nu zijn, nog steeds niet heel veel soeps dus. Ongelooflijk erg bedankt en hopelijk zie ik jullie later in een ander team weer als trainer.