S4 en ´De race om het kampioenschap´

Of: ´Hoe spelen op de zaterdag ook nadelen kan hebben…´

Enige tijd geleden hield ik op deze zelfde plaats een klein pleidooitje voor het spelen op de zaterdag. De strekking van het verhaal was dat je lekker dichtbij speelt en dat daarmee de kans op afgelastingen wegens slecht weer gering is en meer van dat soort trivialiteiten.

Gisteren besefte ik ineens het nadeel van het op zaterdag spelen: een chronisch gebrek aan publiek.

Iedere zaterdag werken wij onze wedstrijden af in de ietwat kille Dreef of in sporthallen in de nabije omgeving. Hoogstzelden is het daar gezellig. Dat geeft niet. We zijn een team in de marge, hebben het onderling ook wel leuk en eerlijk gezegd zijn niet alle wedstrijden kwalitatief even hoogstaand.

Wat maakt dan dat ik nu dan toch al drie alinea´s lang aan het typen ben over de zaterdagcompetitie? Dat komt door de wedstrijd van gisteren, tegen Victum 3. Dit team is namelijk de gedoodverfde kampioen in onze competitie. Menig tegenstander werd al met dubbele cijfers van de mat geveegd en onze uitwedstrijd tegen hen was zacht gezegd niet de beste uit mijn (onze?) korfbalcarrière. We werden eraf geschoten. Iedere vorm van kampioensaspiraties legden we naast ons neer. Aanvoerder Frank schreef in de Synopsis al: “We kunnen van zes van de zeven ploegen in onze poule winnen”, (strikt genomen moet dit trouwens vijf van de zes zijn, want HKC heeft zich teruggetrokken – of FV moet bedoelen dat we ook van onszelf kunnen winnen natuurlijk) daarmee doelend op het onverslaanbaar geachte Victum.

Wie schetste echter onze verbazing toen bleek dat Victum gelijk had gespeeld tegen Nova? Onze Angstgegner bleek niet onklopbaar. Met iets meer moed betraden we gisteren de arena die De Dreef heet: ook wij moesten in theorie kunnen winnen. Als Nova dat al kon…

In het begin van de wedstrijd leek het erop dat oude patronen zich gingen herhalen. Na tien minuten stond er al 1-6 op het scorebord. Niet echt bemoedigend, maar alles was nog niet verloren. Victum kreeg het steeds lastiger en wij werden steeds beter. En het wonder geschiedde: ergens in de loop van de tweede helft (het exacte scoreverloop moet ik jullie helaas schuldig blijven) stonden we ineens voor! En we wonnen! Met als gevolg dat we nog maar één punt achter staan op de überfavoriet.

En dan kom ik nu weer terug op de crux van mijn betoogje: we hebben publiek nodig! Komende zaterdag spelen we in Hilversum tegen De Corvers (een andere tegenstander waartegen we  – abusievelijk – hebben verloren). Bij winst doen we echt heel erg serieus mee om het kampioenschap, dus we kunnen wel wat aanmoediging gebruiken. Komt allen en moedigt aan! RBG, laat van je horen! (Hilversum is niet zo heel ver fietsen en anders heb ik ook nog wel wat zitplaatsen in mijn auto beschikbaar…)

Femke