Nieuwe avonturen uit S4: Stoepieranden

De nieuwe avonturen uit ’t vierde: Stoepieranden.

Vier keer raasde de stuiterbal naar het plafond. “Nu ik!”, roept mijn broer. Met een uiterste krachtinspanning gooit hij de stuiterbal naar de grond. De bal stuitert hard omhoog. De eerste twee keer gaan razend snel. De derde keer raast de bal net langs Chinese Ming Dynasty vazen richting plafond. De vierde keer stuitert de bal ook nog richting plafond. Door de zwaartekracht valt de bal terug van het plafond, onder zijn eigen gewicht stuitert de bal terug. Net haalt hij het plafond. “Ha, ha, vijf keer” , lacht hij. Mijn moeder stormt de kamer binnen en sleurt ons naar buiten, denkend aan ons erfgoed dat gelukkig nog ongeschonden op de kast staat.

Buiten overtuig ik mijn broer te stoepie-randen. Dit kan ik winnen. Dit gaat niet op kracht, maar ook op coördinatie. Tegenover ons huis zijn de beste stoepranden. Lekker hoog en goede scherpe hoeken. “Tot de twintig met afgooien”, spreken we de spelregels af.

Snel scoort mijn broer tien punten en maakt een misser. Eerst gooi ik drie keer op de rand en komt de bal over de grond terug. Drie punten. Daarna gooi ik twee keer precies op de rand en springt de bal hoog op, ik kan hem vangen. Zeven punten. Daarna gaat het gelijk op. 19-18 mijn broer staat voor, maar ik heb de bal. Het beslissende moment. Als ik precies op de hoek gooi en vang, win ik. Als ik mis, kan hij het makkelijk afmaken. Ik concentreer me, mik en gooi hard…te hard. De kracht overstemt de coördinatie. Mijn broer vangt en gooit de bal hard op mijn lichaam. De pijn van bal wint het niet van de gedachte aan het verlies. Nul punten, snel maakt mijn broer het af door de bal tegen de stoep te gooien. 20-0 Een hard verlies.

Zo’n twintig jaar later. Synergo 4-Sparta 3. De laatste minuut, we komen terug op één punt verschil. Feilloos weet ik het alles of niets moment te herkennen. In een uiterste poging de bal te veroveren grijp ik mis, mijn heer vergetend in de strijd. Hij krijgt de bal en scoort. In plaats van alles wordt het weer niets. In twintig jaar weinig geleerd. Hoewel, door het stoepie-randen wel geleerd redelijk te gooien.

FV