Kampverslag 2010: GesLOOPt

Zoals gebruikelijk is er weer een kampverslag. Voor enkele ouders is dit toch altijd een soort controlemoment. Dus, als je iets nog niet hebt verteld over het kamp: het is nu te laat….! Gnigni.

Bij het uitpakken van de kampspullen bleek dat sommige deelnemers gingen verhuizen. Dus, tassen, make-up, slaapspullen, drie paar schoenen, nog een schoon shirt, palen, manden. Maar, waar zijn de ballen? En ineens was Manon weg. Zou zij de ballen op gaan halen? Nee hoor, ze is gewoon even naar huis gereden om haar stijltang op te halen. Verder commentaar lijkt me overbodig…

Loop-inn
Ons onderkomen voor het weekeinde was groepsaccommodatie De Aalbertshoeve, in Ermelo. Ons kamphuis was De Deel; een grote leefzaal, trampoline, stapelbedden, douches (vaak warm, soms koud), brandtrappen (waarvoor dank, Bram), een ruime keuken. Met een afwasmachine! En denk eraan: Niet met de deuren slaan, niet op de stoelen staan. Denk aan de buren, ‘t zijn heel dunne muren!

Lopend buffet
Wat zouden we zijn zonder onze Ineke, Huub en Fleur?! Ik denk: zeer hongerig! Uren en uren hebben zij doorgebracht in de keuken. Snijdend, ploeterend, waterkokend, vleesbakkend, knakworst verwarmend, afwassend en rijdend (naar bakker of dropping). Hoera! En wat vonden de deelnemers het fijn om onze keukenploeg met eigen ogen te zien en af en toe even in de keuken te mogen zijn tijdens de corvees.

En ieder jaar weer dezelfde moeite: opstaan en ontbijten. Het is een ellende; Je moet vanaf ontwaken iedereen in de gaten houden. Zeker bij het ontbijt: twee tellen denken over chocoladepasta en hij is weg, de aarbeienjam is ineens foetsie. Vruchtenhagel, jammer, daar gaat hij net voorbij. Melk- of pure hagelslag? Net te laat! Enne, waar is mijn mes gebleven?

Hoe ironisch, bij de barbecue is daarvan totaal geen sprake. Want je kunt vlees best vanaf de barbecue uit je handen eten. En er is weer genoeg voor iedereen. Wat een enorm succes weer! Vlees, salades, vegetarisch of halal; het is er! En wat een overheerlijke knoflooksaus! Haaaaaaaaaaa!

De tweede avondmaaltijd: nasi! Vooral de trainer van S2 vond dit erg lekker. Ook hier was er meer dan genoeg. Misschien kwam het door die flinke scheut sambal in de satésaus.

Loop je schoonheidsslaapje(s) mis
Het Synergo-kamp staat niet bekend om vele uren slaap. Misschien omdat er nieuwe mensen meewaren, maar dit jaar ging het anders. Marc heeft een grote mond, maar heeft veel, heel veel geslapen. Leon was na de A1-dropping spoorloos; de A’tjes konden hem in geen enkele slaapzaal vinden. Hij lag gewoon bij de E’tjes en miste ’s ochtends het ontbijt.

Sander had het eindelijk voor elkaar: hij lag de eerste nacht met twee leuke meiden op de kamer. Helaas door de zooi van beide dames kon hij zijn kleine kont niet keren. Ilan deed het toch beter: hij lag de tweede nacht met twee mooie meiden in bed. En met Sander! (Huh?)

Er waren ook nog normale dingen: Mathijs belde Ilan ’s nachts (omdat hij niet kon slapen?). Iedereen in de B1-slaapzaal hoorde Mathijs’ telefoontje, maar Ilan niet…  En gelukkig hebben we Jari en Larissa nog die er alles aan gedaan hebben om dit ongedaan te maken.

Loop niet, maar rijd!
Heel raar eigenlijk; je gaat op kamp om lekker te ontspannen (in het geval van Marc) of om veel te lopen. Toch staat Bram de auto van Sander te wassen, samen met Paula. En wat zeurde Bram nou over vogelpoep? Toegegeven, die auto was errug vies, met veel vastgekoekte zwarte spikkeltjes. En na de grondige wasbeurt was de auto geweldig schoon! Jammer dat de vogels het een leuk doelwit vonden.

Lief van de kampdeelnemers was ook wel dat er vele auto’s gewassen zijn. Namens Sander, Arjen, Loes, Marc, Walter, Huub, Mathijs en Manon; BEDANKT!

SPEL: Loop niet weg
‘Silence, I’ll kill you!’ Tijdens het hele kamp mochten we elkaar helemaal afslachten. Jahoe, wat een heerlijk idee om ’s nachts op iemand af te sluipen en dan te brullen “ik heb je vermoord!” Heerlijk, toch? Jammer dat volgens de regels er niemand in een straal van tien meter bij mocht zijn…

Ook jammer dat je de personen een voor een moest vermoorden. En om nou iedereen in de slaapzaal te vermoorden voor slechts één persoon… Is zeker te gemakkelijk of zo, tsss. Nee, het moest wel op volgorde gaan (beetje jammer en niet echt efficiënt lijkt me).

Ik houd er trouwens meer van om achter de troepen te staan dan de vijand van dichtbij te besluipen. Stel je voor dat ik zelf geraakt wordt! Maar goed, regels zijn regels. En toen ik net alle voorbereidingen getroffen had om dan tot de daad over te gaan, stond er iemand anders in mijn nek te hijgen! En erger nog; ik kon mezelf er niet meer uitpraten. Jammer!

Arme Casper. Hij was nog geen twee minuten op het kamp en was al vermoord en zijn kaartje kwijt. Waarover klaagt hij nu? Want hij kreeg nog de vraag of hij al een kaartje had. Minder effectief was Marc: “Hee, er is telefoon voor je.” Reactie: “Leg de telefoon maar neer, dan pak ik hem wel als je weg bent.” Deelnemers waren ook ineens minder behulpzaam om even mee naar de auto of keuken te lopen om te helpen. En David volbracht zijn moord dan maar tijdens een spel: Abdeslam kwam zo mooi voorbij rennen…

SPEL: Verlopen kleuren
Dit jaar geen dierengeluidenspel. Balen voor Floortje, want ze had van tevoren al veel geluiden geoefend! In plaats daarvan was het eerste spel ‘vier op een rij’. Vragen beantwoorden en als je deze goed had, mocht je op een groot vel met vakjes een vakje inkleuren. Zo moest je proberen vier vlakjes op een rij te hebben. Uiteraard is zelf inkleuren van de vakjes natuurlijk veel leuker dan dat Manon het doet. En het is gemakkelijker om te winnen. Ook als je de vraag niet goed hebt. Je raadt het al: Arjens paarse groep heeft dit spel gewonnen.

Als je gevraagd wordt bij het doel te gaan staan, verwacht je toch niet dat het een sluwe list van Paula is om het spel te winnen. Zij zal ook wel iets te maken hebben dat we de rode kaartjes met zwarte inkt in het donker niet goed konden lezen… Háár antwoorden waren zeker allemaal goed.

Het ging dieper: Probeer maar eens vragen goed te hebben als ‘wie zijn de oprichters van de RBG’ als de oprichters zelf teruggestuurd worden dat hun antwoord niet goed is?! Interessant is ook de vraag wie er bovenaan staat in de strafworpencompetitie. De persoon die deze bijhoudt, werd teruggestuurd dat zijn antwoord niet correct was… De tweede keer stond er een dame voor hem in de rij die even snel vroeg of hij het antwoord wist op vraag nummer 16; dezelfde vraag als hij! Wat nu? Nou: je geeft haar het verkeerde antwoord, gaat de discussie aan dat het wél goed is, zij geeft dit verkeerde antwoord en laat zich wegsturen. Dan geef je met een grote glimlach het –volgens de spelleiders- juiste antwoord.

SPEL: Loop door
‘Drop ‘till you drop’. Ik dacht altijd dat het bij een dropping de bedoeling is om de weg terug te vinden. En niet de weg te vinden naar de droppingplek. We zullen het Huub en Loes nog even navragen. De verwarring moet Mirjam te veel zijn geworden: midden in het bos zag ze aan het einde van de weg een rotonde! Jaja, een rotonde in het bos. En na vijftien minuten doorlopen in het donkere enge bos, lag er om de hoek, inderdaad, een rotonde! De heren hebben uit blijdschap (of is het om de spanning af te reageren?) maar een nachtelijk rondje rotonde gerend.

Na een tijdje lopen kwam de C1 een bordje tegen met de richting naar het kamphuis. Iedereen (op twee meiden na) had het bordje gezien, maar de groep liep grinnikend gewoon rechtdoor. Was dat misschien omdat de C1-heren even op zoek waren naar, in Jurriëns woorden “een plek om te urineren”? Maar midden in de nacht in een buitenwijk van Ermelo vonden ze dat toch niet zomaar kunnen. Gelukkig kwam David met de oplossing: “We gaan de planten water geven!”

Plots werd de vredige stilte verstoord door een afgrijselijke gil uit het diepste der Veluwer  Land. Kim was haar tas kwijt! Ze had hem laten staan bij het laatste rustpunt. Dat werd een half uurtje teruglopen. Toen de groep Leon was vergeten mee te nemen, werd er helemaal niets gedaan… Misschien dat de groep van Jari en Larissa te veel naar Kims tas heeft gezocht, want deze groep met C2 en C3 was wel errug laat terug. Of hadden ze een bord voor hun kop?

Daarover gesproken: Leon heeft de neiging om ineens stil te staan bij de dropping. Is het de vermoeidheid, de leeftijd of het feit dat Nomi dan elke keer tegen hem opknalt? Nou ja, Leon liep tenminste nog mee: Marc lag te slapen. De A1 liep (zonder Marc dus) rond als een groep wilde zwijnen. Sandra houdt niet van wilde zwijnen en Jeffrey houd niet van verdwalen: “ik loop nooit verkeerd, hooguit een beetje om”.

De D1 had eigenlijk weinig problemen. Zij wonnen de dropping met gemak. Ze waren als eerste thuis. Griezelverhalen vertellen in het bos zorgen ervoor dat de groep wel wat harder loopt.

Zaterdag
De laatste droppinggroep kwam samen met de E’tjes en F’jes aan. En dat hebben we geweten ook! Wat een ongelofelijke zooi maakten ze van de slaapkamers! Zelfs de spullen van Floortje en Manon raakten kwijt.

SPEL: Loop ze achterna
Een grasveld vol met blaadjes. Geen blaadjes van de bomen, maar allemaal nummers. Smijt de dobbelsteen weg, loop het aantal stappen naar voren en haal de dobbelsteen zelf weer op, want je mag nog een keer gooien! Daarna drie stappen terug. Ja, zo kom je natuurlijk nooit op de plek van bestemming! Wie verzint zoiets?

SPEL: Zet het op een lopen
Het begon al goed: we zouden gaan wandelen (joepie; hadden we nog niet gedaan), maar ineens bleken we in het spel The phone (dit betekent ‘de telefoon’) te zitten. Wat een raar en irritant spel, eigenlijk! Arjen, ‘De Stem’, geeft per telefoon opdrachten aan vier groepen die zich het schompes lopen, terwijl hij lekker in het zonnetje zit. Opdrachten per telefoon; tja, als de telefoon van Leon er na twee minuten mee ophoudt, Sander niet eens weet hoe zo’n ding werkt, Jari en Larissa te moe zijn om hem op te nemen en Marc het allemaal opgeeft om lekker te kunnen slapen… Feest!

Het was de bedoeling om de opdrachten van ‘De Stem’ uit te voeren, binnen de gestelde tijd. Als je naar de Wielewaal moet lopen, is een telefoon wel weer handig: “Joehoe, weet jij waar de wielewaal is?” “Dat is een vogeltje, goed kijken in de bomen”. Nee, daar hingen alleen nog wat verwaaide puzzelstukjes van Karel. Want volgens ‘De Stem’ was alles toegestaan. Ik denk alleen niet dat Rudolf dat vermoedde toen hij zijn band weer moest oppompen.

De vier groepen liepen (in willekeurige volgorde) van zuid naar noord, van oost naar west, “maar bij de Plusmarkt gaat het ‘t best.”, moet de groep van Marc gedacht hebben. Arjen had gezegd naar de Plusmarkt in het centrum, maar Marc moest zonodig bij de Plus in de buitenwijk zijn… (was de cola daar in de aanbieding?)

Hulp van buitenaf
Anne belde gewoon aan bij iemand om de weg naar het landgoed te vragen. De telefoon van Robin (in Berlijn!) bleef gaan om de oplossing te achterhalen, maar zelfs voor hem was het veel te cryptisch. Bram en Ruben hadden de fiets van Oskar meegenomen en waren daarna de groep kwijtgeraakt (beltegoed op?).
Een sms van Mathijs dat we naar station Ermelo (perron 1) moesten lopen, kwam niet echt geloofwaardig over als ‘De Stem’ iedereen de hele tijd belt in plaats van sms’t…  Gelukkig was de wraak zoet: de groep van Leon had de oplossing goed, maar Sanders groep liep in tijd voor. Als deze groep binnen een kwartier de goede oplossing had, zou deze groep winnen. Dus wat doe je als je niet weet wat een muzieksoort met een universiteit te maken heeft: je stuurt Bram erop uit om de oplossing te achterhalen. Geniaal! Brams charmes werkten zeer goed. Nomi, bedankt!

SPEL: Loop niet, dans!
‘So you think you can dance?’, moeten Maaike, Ymre en Nadine gedacht hebben. Gelukkig kreeg de rest van de deelnemers daarna de mogelijkheid ook te dansen en sjansen. Na de YMCA bevatte het programma natuurlijk ook de limbo en het schuifelen (de sneeuwbal)! Iekssss!

Anderen vonden het allemaal veel te soft en wilden elkaar helemaal afslachten. Niet tijdens het moordspel, maar tijdens een spelletje Risk. Ruben probeerde ondertussen de E’s naar bed te krijgen. Oké, ze liggen op bed. En nu? Slapen of snoepen? Kletsen of keten…? Kim had de andere kamer onder haar hoede met de F’jes. Ook daar was er discussie over het nut van slapen (en het effect van vermoeidheid).

SPEL: Loop, bos, loop!
‘Run, Forrest, run!’, riep Jenny tegen Forrest Gump. Daar bleef het bij. Want de volgende zin heeft de film echter niet gehaald: ‘Steel een kaartje… maar neem geen rupsen mee!’. Doel van het spel: achtervolg en tik iemand (liefst na wilde achtervolging), vergelijk je kaartjes en het hoogste kaartje neemt beide kaartjes mee: Conquistadors.
Marc probeerde met camera een reportage maken over ‘aantonen dat vals spelen loont’.

En het is heel lastig om Zarah te ontlopen in zo’n groot bos. Ook is het lastig om haar een kaartje afhandig te maken. Maar dan moet je jezelf niet verraden, dame! Bas kon er ook wat van. Althans, volgens Jeffrey. Maar na uitkleden van Bas bleek hij geen enkel kaartje te hebben. Dat is raar, want Arjens groep had nog drie kaartjes nodig. En na een half uur nog steeds. Arjen wist de oplossing: “Steel ze bij de andere groep!” Geniaal! Maarrrr, de andere groep had geen kaartjes meer. Wat nu? En daar kwam de volgende tip: “Oeps, ze zitten al in mijn stapel…hihi…”

Leuk trouwens om met de auto langs de groepen kinderen te rijden, die wél moesten teruglopen. En dat vraagt natuurlijk om een tegenreactie. Uiteindelijk is Oskar zelfs op de fiets nog even teruggegaan. Kirsten kon niet meer lopen en mocht op de rug van Jeffrey. Kim moest er wel bij blijven, want Jeffrey is toch wel een beetje eng…

‘Spring er in, spring eruit’
De Synergo-jeugd was die middag ‘in de ban van de spring’. Tientallen deelnemers deden een poging te jumpen. Niet op muziek, maar met een springtouw (van Sandra!). Met muziek zijn er altijd gasten die geen maat hebben, maar bij springtouwen kunnen diezelfde gasten ook niet in het ritme van het touw springen. Best lastig als je met z’n tienen probeert te springen.

Afscheid
Ooh, wat waren de E en F blij dat ze weg gingen! Luid toeterend verlieten zij het kampterrein, nagewuifd door alle overige kampdeelnemers!

SPEL: Loop niet weg…
… als het slecht gaat met je spelletje. De groep vulde de avond met spelletjes; poker, kaarten, verover de wereld, ken je vrienden (kies iemand uit de groep die je gaat opeten op een vlot), of pieker je suf met pim pam pet. Walter was wel heel vriendelijk tijdens het potje Risk, en dat konden Leon en Arjen niet echt waarderen. Het werd een kort potje dat allemaal niet aan hen lag natuurlijk, maar aan de vierde speler (ik dus).

SPEL: Loop naar de pomp
Om er toch voor te zorgen dat iedereen minimaal één douche neemt, was er een bezoek aan het zwembad. Hoera! Poepies laten in het bubbelbad, (vervelende) kleine meisjes in het koude badje gooien, iedereen het water induwen, Judith lekker je rug laten masseren (uhh, insmeren). Het was weer feest!

En het zal iedereen verbazen: de RBG was aan het zingen in het zwembad, zónder dat de badmeesters dit een probleem vonden! Zou het aan de chloordampen liggen? Sander en Paula gingen ’s middags nog even gezellig een duik nemen. Ze waren nog niet binnen of ‘dames en heren, het zwembad gaat sluiten’…

Naar huis
Terug de auto’s in. Nog even puzzelen omdat sommige ouders hun kinderen nog helemaal niet terugwilden. In Utrecht kreeg iedereen de groepsfoto uitgereikt en was het kamp afgelopen.

Zoals gebruikelijk nog een aantal vragen (tevens het leukste van het verslag natuurlijk):

• Hoe komt het dat Leon voor het eerst in al die jaren op tijd was bij de start van het kamp?
• Waarom reed Paula twee keer heen en weer van en naar het kamphuis?
• Wat hebben Synergo-teams toch met verkeersborden?
• Hebben de E’tjes in hun kamervergadering afgesproken hun kamer niet op te ruimen?
• Gaat Marc mee op kamp om het hele weekeinde lekker uit te rusten?
• Waarom hadden Larissa en Jari last van een ochtendhumeur tot 21.00 uur?
• Waarom heeft Nomi ineens vier handen volgens Onur?
• Waarom moet er vaseline worden uitgedeeld tegen schrale lippen?
• Waarom krijgt Oskar de schuld als Kim haar tas laat staan bij de dropping?
• Waarom duikt Sandra op de trampoline als ze daarmee een romantisch moment van Bas verstoort?
• Wat deed Bas eigenlijk op die trampoline?
• Heeft Sander daarom de trampoline niet gebruikt?
• Wie was er zo bang in het bos dat hij bij het verlaten ervan het asfalt heeft gekust ‘als teken van leven’?
• Waarom vertelt Marc dat Walter niet bij de supermarkt is?
• Wat deed Mirjams Snoopy-nachthemd in het bed van Bram?
• Waar was de rest van de slaapspullen van Mirjam eigenlijk gebleven?
• Hoe krijgt iemand het voor elkaar om te moeten kotsen van het lachen?
• Waarom wil Huub niet frituren ‘s nachts?
• Waarom eten sommigen knakworst bij het ontbijt?
• Waarom hadden zoveel groepen de vier op een rij vragen ‘goed’?
• Hoe doe je een kasteel na?
• Wat doet de overbuurman van de dierenwinkel nog zo laat op straat?
• Wie krijgt Heleen zo ver dat ze vertelde wie ze is en waar ze goed in is?
• Wie heeft Anne leren breien?
• Waarom komen de Wieken niet op de foto?
• Waarom zou je Floor L. de rol van gangster geven in een gangsterfilm?
• Lijken Rik en Jolien nu echt zo op elkaar?
• Waar is de zonnebrand gebleven?
• Was iemand Louise vergeten mee te nemen halverwege het kamp?
• Waarom zat er nou geen water in de sloot toen Ruben een klein duwtje kreeg?
• Waarom heb je een voordeel als je opgehaald wordt met een Jazz?
• Zou Ayo echt degene zijn die de meeste roddelbladen leest?

Loop nog niet weg
Daar gaan we weer: Tot slot weer een woord van dank! Aan het keukenpersoneel, de kampcommissie, de begeleiding, de deelnemers en natuurlijk weer de ouders die hun kinderen een weekeinde hebben afgestaan. Jullie kinderen zijn echt niet het hele weekeinde zo moe en vervelend geweest. Dit was het laatste spel: doe dat lekker thuis…

We hebben niet altijd helemaal bijgedragen aan een goede opvoeding en we hopen dat ze weer een beetje in het gareel te slaan zijn.

Ook de deelnemers en begeleiders die hun verhaaltjes en belevenissen (van zichzelf en vooral van anderen) hebben verteld/ doorgeroddeld. Zonder jullie ziet het kampverslag er echt heel anders uit!

Iedereen bedankt, het was weer top! Tot volgend kamp!

Ook namens Loes en Paula,
Sander.

• Verslagen oude kampen