Avonturen uit het vierde – deel 9

Een voetbalzondag

De zondag die in het teken van de landstitel voetbal stond, mochten wij als enig Synergoteam aantreden. Had Keizer Karel de officiële datum nog verstek laten gaan wegens bevroren neerslag, de vloeibare vorm kon ze helaas niet weerhouden te komen.

Ik trof de geel-zwarten rokend onder het afdakje bij de kleedkamers, daar de sleutelbewaarder nog niet aangekomen was. Snel aangereden opende Ewoud alle deuren en zorgde voor de inwendige mens (waarvoor dank).

Na een half uur toch maar eens gebeld waar Jos en Maaike bleven. Zij bleken respectievelijk net uit bed en aan het werk. Met de tegenstander overlegd: “Zouden we wellicht tien minuten later kunnen beginnen?” Nee, helaas, de beloftes van het Imperiale team hadden kaartjes voor NEC-AJAX. En iedereen weet: je nek zit onder je hoofd, maar NEC zit in je hart. Gelukkig was Paula bereid zich richting veld te spoeden om het eerste kwartier zich nat te laten regenen (waarvoor veel dank).

Bij rust was de wedstrijd al beslist (7-2). Koud van de regen vroeg ik bij de scheids nog om tijdverkorting van de tweede helft. Hij glimlachte en dronk zijn koude (?) chocolademelk. Waar ik de eerste helft nog gebrand was op het blokken van mijn heer, liet ik dit wegens te koude handen de tweede helft lopen.

Staand in het verdedigingsvak keek ik naar het veld naast ons. Terwijl ons aanvalsvak steeds de korf niet wisten te raken, gingen de voetballers daar helemaal los. Met de handen in de mouwen maakte zij sliding na sliding. Wat mooi! Voetbal is gemaakt voor natte velden. Mijn gedachten gingen naar Van Hooijdonk die vroeger na een geraakte vrije trap op zijn buik voorbij schoof. Dit kopieerden wij dan na de training tot er een keer een stuk glas lag. Niet aan te raden.

De minuten tikten weg, deze scheids ging het tot het eind door laten gaan. Door de jaren wijs geworden noteerde hij in potlood op een nat papiertje 12-4. Na afloop warm van de douche sloot ik mij van de buitenwereld af. Ik wachtte op de apotheose van de eredivisie. Om kwart over zeven ’s avonds zag ik hoe Feher een tweebenige sliding inzette, rood incasseerde en daarmee FC Twente de landstitel bezorgde. De Nijmegen Eendracht Combinatie verloor, net als Keizer Karel 2, hoewel Ajax waarschijnlijk een groter verlies voelde.

FV