D2 speelt gelijk tegen koploper

Beretrots. Dat is hoe Mats en Mathijs zich voelden na de wedstrijd van de D2 tegen Dalto. Dalto stond op de eerste plaats voordat de Driebergse formatie richting Utrecht ging. Stiekem hoopten wij op hetzelfde als de heenwedstrijd, die eindigde in 2-2. Een zeer goede wedstrijd van de D2 toen.

Na een training die goed ging, veel inzet en maar ook lol en plezier was zaterdagmorgen het moment daar; Synergo D2 – Dalto D6. Het eerste aanvalsvak draaide goed en de puzzelstukjes van de trainingen leken op de plaats te zijn gevallen. Een aantal mooie kansen, maar helaas geen doelpunt. Ook het verdedigingsvak deed het goed. Weinig kansen weggegeven en er voor bij de lijn. Na twaalf en een halve minuut werd het wisselen, en de ‘nieuwe’ aanval ging door waar de vorige aanval was gebleven.

Goed samenspelen met goede acties. Een aantal hele mooie kansen. Toen besloot Julian ook eens te gaan schieten en die ging erin. Mooie simpele aanval, maar daardoor niet minder mooi. Helaas kwam al na een vrij korte tijd Dalto op gelijke hoogte 1-1. En toen werd het rust, de puntjes werden op de i gezet. Een paar korte aanwijzingen maar vooral ga zo door want het gaan goed.

Tweede helft

Na de rust kwamen we al vrij vlot op achterstand. Balen maar toen besloot de D2 er nog een schepje bovenop te doen. Een goede aanval kwam met vier a vijf schoten kort achter elkaar, maar helaas weer geen doelpunt. Toen er weer gewisseld werd van functie, schoot Abdeslam ons na ALWEER een goede aanval de bal erin. De glimlach kwam terug, en toch hopen dat het zo blijft of nog beter word. Iedereen ging nog een tandje erbij en er werd ontzettend goed verdedigd. Waar wij op het veld en in de zaal toch aardig wat doelpunten tegen krijgen was het nu vijftig minuten geconcentreerd en eigenlijk bijna foutloos. Toen in de laatste vijf minuten een strafworp tegen.

Nadat ze er eerder in de wedstrijd een gemist hadden, was het nu helaas raak. 2-3 en toen dacht ik ‘verdorie, wordt hun harde werken weer niet beloond.’ Maar Julian dacht daar anders over en schoot een minuut van tijd de D2 weer op  gelijke hoogte. Trots, beretrots voelde ik me. Ik sprong bijna letterlijk een gat in de lucht, gelijkspel tegen de nummer 1 prima prestatie.

Een wedstrijd waar goed voor gestreden is, goed geconcentreerd en spektakel. Dertig minuten lang hebben we in spanning gezeten (Het enige minpunt hieraan is dat Mathijs moet trakteren donderdag, maar goed, dat neem ik maar voor lief!).

D2, TOPPIE!
Twee trotse coaches