B1 eervol ten onder tegen koploper HKC
Alweer de zoveelste zaalwedstrijd, dit keer tegen de koploper.
Ikzelf moest wissel staan, maar ik mocht wel met de B2 meespelen, die met een overwinning hun eerste punten hebben binnengesleept ;-). Zeer spannend op ’t eind toen ze nog net met een goal in de laatste minuut wisten te winnen. Terwijl ik met hard geschreeuw m’n vak aan het aanmoedigen/commanderen was, kwamen ze binnenlopen: Figuren met bekende gezichten, waar we al zo vaak tegen aan hebben moeten kijken. Met dezelfde lelijke shirts, sokken, tassen enz. Een ploeg waar we slechte herinneringen aan hadden; Extra reden dus om deze wedstrijd te winnen. Het praatje van Oskar voor de wedstrijd heb ik niet gehoord, omdat deze tijdens de wedstrijd van de B2 was. Maar wat ik van Oskar begreep, heeft hij de opdracht gegeven om wat meer druk te zetten in de verdediging, om die schoten een beetje in bedwang te houden.
Aanval Verdediging
Ilan Rik
Lennart Ruben
Janneke Kim
Sjoukje Jolien
Het eerste fluitje van de scheids: Ik trok m’n inschietshirt (ik had bijna die van Jolien aangetrokken) uit en nestelde mij in de slordige stapel T-shirts, broeken en vesten naast Onur en Rinske met het wedstrijdboekje in m’n handen. De ouders van verschillende spelers zaten in de hoge tribune langs het veld, klaar voor een wedstrijd die hopelijk net zo’n succes zou worden als de vorige drie. De twee partijen tegenover elkaar, de spanning was van iedereen af te lezen… Het tweede fluitje van de scheids: De spelers aan de linker kant van het veld kwamen in actie en begonnen hun gevecht om de overwinning. De eerste paar minuten waren zeer gelijkwaardig; mooie kansen voor beide partijen, maar ook de verdediging liet zelden een steek vallen. Toch zag je dat HKC net iets meer bedreven was met de bal en het samenspel. Een wegtrekker, een strakke pass en een mooi schot lieten Ruben kansloos en resulteerde in een stand van 0-1. Hoewel HKC met dit mooie goal een voorproefje had laten zien van hun kwaliteiten, liet Synergo zich niet uit het veld slaan. De paar minuten daarna werd dan ook weer fanatiek gespeeld door beide ploegen en niet zonder resultaat: Na veel schoten die de titel “goal” nooit zouden krijgen, kwam Sjoukje aanzetten met een mooie bal en schoot die er vrijwel feilloos in. Vreugdekreten klonken vanaf verschillende plaatsen en Synergo kon weer opgelucht ademhalen. Misschien waren de spelers wel iets te opgelucht, of was HKC gewoon zo gefocust om nog een doelpunt pakken. Maar nog geen 20 seconden later werd er door Janneke’s dame een doorloopbal gescoord en kon het team weer opnieuw beginnen. Maar HKC moest absoluut niet denken aan een gelijkspel en scoorde nog een keer, zodat de stand in de rust 1-3 was.
De licht geïrriteerde spelers van Synergo begaven zich naar de kleedkamers om hier de wedstrijd te bespreken. Hier kwam uit dat er weinig fouten waren gemaakt in de verdediging, we moesten volgens Oskar alleen meer de rugkant van de tegenstander pakken, om zo tot betere kansen te komen. Door met AA-flesjes een wedstrijdsituatie na te schetsen, probeerde Oskar ons zijn bedoelingen uit te leggen. En na een paar aanmoedigende woorden, kon de 2e helft beginnen.
Ook in deze helft waren beide partijen weer gierig naar de overwinning, maar toch ging Synergo in deze helft meer verdedigende fouten maken. Hierdoor legde HKC er 3 korte kansjes in: Twee door de dame van Kim en één door de (lange) heer van Lennart. 1-6 en Oskar gaf me de opdracht om alvast warm te gaan lopen, dit zag ik als een mooie kans om even naar de wc te rennen. Wat er in die tussentijd gebeurd is weet ik niet, maar toen ik terugkwam (stand nog steeds 1-6) begreep ik van Oskar dat ik wel weer kon gaan zitten en niet gewisseld werd. Het werd 1-7 (schot), 1-8 (doorloopbal). HKC wist op alle mogelijke manieren te scoren. En wat er al die tijd in Oskar’s hoofd omging zal ik waarschijnlijk nooit te weten komen (allemaal tactische strategieën, red.), maar na de 1-8 zei hij dat ik “toch wel” gewisseld zou worden. Dus trok ik mijn Red-Blue-GiantT-shirt weer uit en verving Ruben. De dame van Kim wist te scoren uit een vrije bal, maar dit keer nam Kim wraak op haar dame en scoorde met een schot. De stand was 2-9 en de overwinning leek onbereikbaar ver, al helemaal toen ook nog eens Sjoukje’s dame en mijn heer twee rake schoten afvuurden. Gelukkig wist Janneke de nederlaag nog een beetje te dempen met haar schotkwaliteit. Maar hier werd door Ilan’s heer weer ruw overheen gewalst, door nog eens twee goals te maken. Het laatste fluitje van de scheidsrechter klonk en niemand hoefde ook maar één keer op het scorebord te kijken om te weten dat Synergo was ingemaakt. Eindstand: 14-4. Meer teleurgesteld dan boos verzamelden de in rood met blauw geklede spelers zich bij Oskar. Deze bevestigde de gedachten van de spelers nog eens: De B1 had een goede wedstrijd gespeeld, maar toch kon het niet tippen aan de kwaliteiten van HKC. Een terechte koploper dus. Maar doordat het buiten zo illegaal koud en glad was, klaagde vrijwel geen enkele speler meer over de wedstrijd.
Erik