Trainingsweekend A1 samen met de Selectie

Dag 1
Vrijdagochtend half 12, ik sta op de stoep voor m’n huis en hoor de barrel van Sjoukje’s moeder aantuffen. Bepakt met meer spullen dan dat er ruimte is in de auto mag ik ook mijn spullen in de achterbak/achterbank proppen, en dan moeten Rubens en Oskars spullen er ook nog bij. Lekker knusse heenweg dus, maar het zou blijken het meer dan waard te zijn.

Na een drie uur durende tocht kwamen we aan op een typische Texelse camping die eigenlijk veel te rustig is voor zo een grote groep als wij. Maar dankzij de connecties van Elly, een vaste gast op camping zevenbergen, en een meer dan gastvrije eigenaresse konden wij er met onze 11 tenten toch terecht. De eerste dag bestond vooral uit het opwachten van de binnendruppelende deelnemers aan dit weekend en te genieten van de rust die we de rest van het weekend niet zouden krijgen. Daarna nog even wat eten bij een plaatselijke vissnackbar en toen begon het…

De strandtocht

Als je op Texel bent, moet je naar het strand. Dat staat vast en dat had Marc ook bedacht. Maar Marc kennende hoort daar natuurlijk ook een leuk spel bij, dus kregen we per groepje 5 ranking the synergo stars-vragenlijsten met vragen zoals wie heeft het grootste ochtendhumeur en antwoorden als Brahim, dan heeft hij zijn biertje nog niet op of Sjoukje, die heeft de hele dag een humeur.

Tijdens de strandtocht was de opdracht ook om een zo leuk mogelijke selfie te maken, en op een strand met niks dan zand om je heen word je dan creatief. Dus waren er selfies met Duitsers, die vind je letterlijk overal maar vooral in zelf gegraven kuilen in het zand. Of een foto dat je de bierkoerier aan het bellen bent, niet te bereiken helaas. Drie kilometer heen, een borrel rond het kampvuur en drie kilometer terug zit je weer in de auto op weg naar de camping voor een nabespreking die net iets te lang door gaat zodat je 5 uur later door je wekker wordt gewekt voor dag 2.

Dag 2

De ochtend

25 half-wakkere zombies en 3 douches lijkt een combinatie die niet samen gaat, verrassend genoeg echter waren er geen gevechten uitgebroken en stond iedereen na het ontbijt fris en fruitig klaar voor een korfbaltraining in de brandende zon. Helaas wel zonder Sarah en Annet, want die hadden andere plannen op het vasteland. Wel konden we de Femke en de rest van de van de Vijver familie verwelkomen die Oskars verjaardag kwamen vieren die een kwart eeuw oud was geworden.

Zij vluchtten slim weg om te lunchen op het eiland en wij mochten ten onder gaan aan Marcs bekende kapot makende training. Daarna in een ruk door terug naar de camping waar na een korte lunch en weer een soepele douche het volgende spel te wachten stond.
De fotohunt

Je krijgt een foto, je zoekt die locatie op en je krijgt een nieuwe foto. Klinkt simpel, en dat was het ook. Ten minste, als je in een cabrio zit met Dirk voorin die op google zelfs het kunstgebit van je oma zou kunnen vinden, en die skills gebruikt om de locatie van elke foto op de meter nauwkeurig in de volledig geautomatiseerd navigatie in te stellen. Dus leun je op de achterbank achterover, prop je, je voeten in de kleine beenruimte die je hebt, en laat je, je rond chauffeuren door de co-hoofdtrainer.

Zo vonden we de vuurtoren van Texel waar Sjoukje zichzelf op de motorkap van de cabrio plantte zodat ze een verleidelijke foto van zichzelf naar Marc kon sturen, om daarmee haar plekje in het eerste vast te stellen. Nadat bleek dat ze zo geen plekje zou krijgen zijn we maar een ommetje op het strand gaan maken, op de terugweg naar de auto nog even snel de roze fiat gespot, waarvan er waarschijnlijk niet slechts één op het eiland rond reed. Dat ding leek wel op 100 plekken tegelijk te zijn. 7 fotootjes later werden we verzocht naar de plaatselijke fietsverhuur te rijden.

Het tandemtochtje

Van de plaatselijke fietsverhuur gingen we te tandem naar de plaatselijke camping.

Fristi proeverij

Op de camping stonden er houders klaar waar 5 glazen verschillende fristi’s in pasten. De eerste ronde bestond uit lichte fristi’s die niet al te zwaar waren, de tweede ronde waren de fristi’s van het vaste land aan de beurt.

Verrassend genoeg kwam de alcoholvrije fristi als winnaar uit de test. Om al die fristi weg te spoelen gingen we daarna lekker BBQ’en waar het vechten was om welk vleesje op de BBQ van jou was.

Tandemtochtje 2.0

Met een volle maag mochten we weer op de tandem stappen om ons naar het bruisende hart van de stad Texel te brengen. Daar aangekomen hebben we de internationaal bekende club ‘de wijsneus’ bezocht. Ook daar ging de fristi er snel doorheen. De rest van de avond zal ik hier niet bespreken, want what happens op Texel stays op Texel. Het enige wat ik prijs geef is dat Dirk en Klaas op de terugweg besloten hadden mee te doen aan het NK struuk duken, een wereldwijk bekend fenomeen waar je met je fiets op volle snelheid tegen een bosje rijdt. Klaas en Dirk hadden het bosje alleen verruild voor een bord.

Dag 3

De Tandemtocht

Denk je van de tandem af te zijn, mag je er 13 kilometer op fietsen naar het strand waar je een bootcamp zou krijgen. Alsof de tandemtocht alleen al niet slopend genoeg zou zijn… Toch doe je het omdat je weet dat je anders de hoofdtrainer op je dak krijgt, en zo een sterk dak heb ik helaas niet.

Als klapper op de vuurpijl heb je ook nog eens tegenwind met als enige voordeel dat je het gemekker van je fietspartner, de schapen om je heen en een soms langs fietsende Dennis niet hoeft aan te horen.

Bootcamp

Het bootcamp begon met een stuk rennen, als het zo door was gegaan had niemand de terug weg gehaald. Daarna vertrokken we echter naar de speeltuin, waar de Texelse kinderen weg werden gestuurd van hun toestellen zodat wij daar ons als een stelletje volwassen kleuters konden vermaken.

Daarna verplaatsen we ons helaas weer terug naar het strand, waar het bootcamp weer wat zwaarder werd, zeker voor Oskar die een elleboog in zijn gezicht kreeg omdat hij de dag daarvoor de Korfbaltraining had gemist.

Tandemtochtje 3.0

Hierna zijn we terug getandemt naar de fietsverhuur, een kleine 5 kilometer korter dan de heenweg, deze keer wel met wind in de rug zodat je het gebabbel van je tandempartner gelukkig wel kon horen. Na de tandems te hebben ingeleverd, werden we opgehaald door de autobrigade bestaande uit Marc, Luuk, Klaas en Dirk. De laatste twee durfden de tandem niet meer aan na hun kleine avontuurtje.

Op de camping was het tijd om je tent op te ruimen zonder dat hij weg zou waaien door de stevige rukwinden, misschien wel de grootste uitdaging van het weekend. Toen onze plek weer zo leeg was als dat wij hem hadden aangetroffen zijn we in de auto gestapt waarna waarschijnlijk de helft in slaap is gevallen en met de boot van half 5 waren we weer op weg naar het vaste land na een gezellig en inspannend weekend.

Allemaal mede mogelijk gemaakt door Marc, Luuk, Jeroen, David, Sandy en niet te vergeten germay.nl.

Marc super bedankt voor al je inspanningen!

Luuk, Jeroen en David bedankt dat jullie Marc er doorheen hebben weten te slepen!

En Sandy bedankt voor je ongelooflijke gastvrijheid op camping Zevenbergen!

Jurrien

Meer foto’s volgen er later deze week!