Achterverdedigen is voor verliezers
Marc schrijft naar aanleiding van de wedstrijd Synergo 1 – Melmac 1, van afgelopen zaterdag, in het stuk ‘ervoor of erachter’ positief over het fenomeen achterverdedigen.
Marc heeft gelijk dat het geen zin heeft om achterverdedigers als ‘antikorfballers’ te typeren. Het is beter om gewoon van ze te winnen, zoals Synergo 1 zaterdag deed. Want achterverdedigen is geen antikorfbal, maar het is wel korfbal voor verliezers.
De vier waarheden over achterverdedigen:
1. Achterverdedigen werkt niet
Achterverdedigen betekent dat je de aanvaller weg wil houden van de vangpositie. Dat heeft als consequentie dat de aanvaller meer ruimte krijgt om te schieten. Hoewel de mentale druk op de schutter groter wordt (hij of zij weet dat als het schot mis gaat, het balbezit voor de tegenstander is), is de werkelijke druk op het schot lager. Technisch gezien wordt het schot makkelijker: de schutter heeft meer ruimte en tijd voor zijn schot en schiet bovendien van dichterbij. Zijn scoringspercentage zal door de mentale druk mogelijk dalen, maar door de andere omstandigheden stijgen. Uiteindelijk maak je daardoor net zoveel of zelfs meer doelpunten tegen een achterverdedigende ploeg. Ben je goed bestand tegen de mentale druk, scoor je zelfs (veel) meer. Als je wordt geconfronteerd met achterverdedigen, zul je even tijd nodig hebben om je in te stellen op de tegenstander. Als dat eenmaal gelukt is, wordt het makkelijker om te scoren.
Maar het gaat nog een stap verder. Achterverdedigen heeft ook nadelige gevolgen voor het aanvalsspel van de achterverdedigende ploeg. Dat begint op de training. Als je op de training achterverdedigt, leer je niet omgaan met meer verdedigende druk. Als achterverdedigende ploegen hiermee geconfronteerd worden in een wedstrijd, komen ze zelf net zo goed in de problemen. Als achterverdedigen er al toe leidt dat de tegenstander minder scoort, heeft dat nog geen grote gevolgen, omdat de achterverdedigende ploeg zelf ook minder scoort.
2. Achterverdedigen is jezelf afhankelijk maken
Door uit te gaan van je eigen kracht kun je een tegenstander verslaan. Met achterverdedigen maak je jezelf afhankelijk van andermans zwakte: als de tegenstander onder de mentale druk bezwijkt, kun je winnen. Maar je wint nooit zelf, de tegenstander kan alleen maar van zichzelf verliezen. Een echte sporter wil niet afhankelijk zijn, maar juist het initiatief in eigen hand hebben.
3. Achterverdedigen is voor de korte termijn
Als achterverdedigen werkt, dan werkt het voor de korte termijn. Op lange termijn kunnen tegenstanders hun schot verbeteren en winnen van een achterverdedigende ploeg. Hoe hoger het niveau, hoe beter het schot en hoe minder je hebt aan achterverdedigen. Door het achterverdedigen worden de aanvallers (ook op de training) niet gedwongen zich te verbeteren. Achterverdedigen is daarom voor ploegen zonder ambitie.
4. Korfbal is meer dan winnen
De tegenstander verslaan is niet de enige reden om te korfballen. Sporters willen zich verbeteren (leren). Leren is een belangrijke, zo niet de belangrijkste waarde in de sport. Van achterverdedigen leer je niets. Achterverdedigende korfballers zullen op termijn ervaren dat ze geen betere korfballer worden en dan afhaken, is mijn voorspelling.
Is achterverdedigen antikorfbal? Die vraag wil ik niet beantwoorden. Wie ben ik om dat te bepalen? Ik weet wel dat het niet leerzaam en daardoor niet leuk is. Effectief is het al helemaal niet. Achterverdedigen is voor ambitieloze korfballers die houden van verliezen. Achterverdedigen is voor korfballers die houden van een tegenstander die zich eraan frustreert. Maar wie het laatst lacht, lacht het hardst. Synergo wordt kampioen en Melmac degradeert.
Hoe moeten we dan wel korfballen?
Het is beduidend makkelijker om de visie van een ander af te kraken dan je eigen spelvisie onder woorden te brengen. Om dit verwijt niet te krijgen, zal ik kort mijn spelvisie uiteenzetten. Een spelvisie die in mijn ogen leidend zou moeten zijn binnen Synergo. In drie stappen:
1. Ballijn verdedigen
De verdediger verdedigt altijd de ballijn. Het is overigens niet nodig om het voorverdedigen nog los te benoemen, want voorverdedigen is simpelweg onderdeel van het ballijnverdedigen. Elk pass moet moeilijk gemaakt worden. Elk schot moet verdedigd worden. Je doet er alles aan om te voorkomen dat de tegenstander scoort. Je wilt zo snel mogelijk de bal terug: dan kun je zelf scoren.
2. Verdediger traint de aanvaller
Door de hoge druk, ook op de training, wordt de aanvaller gedwongen zich te verbeteren. Hij zal moeten werken aan zijn looplijnen, aan zijn versnellingen en aan zijn schotvaardigheid. Als hij niet snel of slim genoeg is, wordt hij afgestraft door de verdediger. Deze handelingssnelheid is van groot belang voor het korfbal op de hoogste niveaus, waar met een schotklok wordt gespeeld (maximaal 25 seconden om de korf te raken anders gaat de bal naar de andere partij).
3. De aanhouder wint
Korte termijnresultaten verbloemen slechts de lange termijnontwikkeling (het leren). Ploegen die om kunnen gaan met hoge druk, kunnen uiteindelijk ook omgaan met weinig druk (achterverdedigen) is mijn overtuiging. Andersom geldt dat niet. Lange termijn gaat boven korte termijnsucces!
‘Feitelijke’ onjuistheden
Tot slot staan er in het stuk enkele ‘feitelijke’ onjuistheden. Een reactie hierop:
“We willen niet meer nadenken, we willen gewoon “erbij” horen. Net als de rest.”
Deze bewering klopt niet. Ballijnverdedigen betekent niet dat je niet meer nadenkt. Als je veel druk krijgt moet je juist nadenken. Sterker nog: hoe hoger de druk, hoe sneller je beslissingen moet nemen. Hoe sneller je moet nadenken dus. De uitdaging wordt alleen maar groter.
“Ofwel het aanpassen aan je tegenstander, is dat normaal gesproken niet al een 1-0 achterstand?”
Deze bewering klopt ook niet. Een goede korfballer past zich namelijk altijd aan zijn tegenstander aan. Ga je schieten als je tegenstander inspringt? En als een tegenstander ruimte geeft, ga je dan proberen een doorloopbal te nemen? Dat zou dom zijn. Aanpassen aan je tegenstander is geen 1-0 achterstand, maar een 1-0 voorsprong.
“Want een achterverdedigende ploeg, heeft meer balbezit, en een aanvallende ploeg heeft meer kansen. De manier om kampioen te worden!”
Een drogreden! Met balbezit scoor je niet en door meer kansen te creëren scoor je meer. Achterverdedigen is dus de manier om te degraderen.
Oskar
Reageren? Mail naar: oskarvandevijver
gmail.com
