Het slappe excuus van S4
Zaterdag hadden we met het vierde een zogenaamde 4-punten wedstrijd. Sparta stond 1 puntje boven ons dus het zou mooi zijn als wij deze zouden winnen.
We zijn al een tijdje veilig en na de 17-4 verliespartij tegen HKC 2 maken we ons geen illusies meer voor de koppositie. Je moet je spanning dus uit deze wedstrijden halen. Voor de wedstrijd houden we nog altijd een praatje. We hebben geen coach dus een echte lijn zit er niet in.
Gewoon even een gezamenlijk moment om even de puntjes op de i te zetten wat betreft afspraken. En daar kwam ie, de afspraak die ik altijd vrees: ‘Laten we maar niet tot aan de lijn meegaan.’ Tuurlijk het was warm en je kan je energie beter besteden, helemaal mee eens. Maar mentaal doe je ook iets. Je zegt eigenlijk, ‘wij hebben geen conditie. Of in ieder geval niet genoeg’. Je zet jezelf op achterstand. Wij excuseren onszelf dan met de woorden ‘wij zijn al wat oud. Een slap excuus. Ik voel me niet oud en ik ontken elk teken van ouderdom. Mensen die bij mij grijze haren vinden worden afgedaan met de woorden WAAR DAN?! Ik kijk daar ietwat bozig bij, zodat ze weten dat ze die haren niet hoeven te gaan zoeken.
Begin
Awel, we beginnen de wedstrijd dus op achterstand. En jawel, bij rust staan we 5-8 achter. In de kleedkamer komt er wat frustratie naar boven en iedereen is het erover eens dat we onder ons kunnen presteren. Niet op conditie zijn we aan het verliezen, maar puur op dommigheidjes en felheid. De tweede helft komen we terug en staan zelfs een puntje voor. Puur op strijdvaardigheid en wat meer pit. En dan zakt het weer wat in. De tegenpartij komt terug en weet de wedstrijd net met 1 doelpunt verschil in zijn voordeel af te sluiten.
Na afloop is iedereen het erover eens; we hebben een leuke pot gespeeld. Helaas niet gewonnen. In mijn hoofd knaagt het. Hebben we hem nu echt op ouderdom verloren? Ik zie de A1 ’s middags de wedstrijd gelijk spelen in de laatste minuut. En zij gaan wel mee tot aan de lijn. Zondagochtend sta ik op uit bed en kan mijn rug nauwelijks bewegen. Nooit eerder gehad. Toch ouderdom?
Nee, het was het slappe excuus voor de wedstrijd in onze hoofden. Voortaan altijd mee tot aan de lijn!
FV.