Kampioen word je niet zomaar! Laat staan dubbel kampioen!
We verplaatsen ons naar begin van dit seizoen. Nadat we met de selectie S1/S2 en de A1 op trainingskamp zijn geweest, was daar het eerste trainersoverleg tussen mij en Oskar. Wat worden de doelen voor seizoen 2014-2015, wat gaan we zeggen, wat gaan we doen. Al snel waren we erover uit. Dit team gaat kampioen worden, niet 1x, néé zowel veld áls zaal, dus dubbel kampioen
Nadat we zelf onder het genot van een colatje en een cassisje een beetje aan het idee gewend waren, moeten we natuurlijk de verpakking er omheen gaan maken. Want met enkel kampioen worden gaan we het niet redden.
Er moest hard getraind worden, er moesten doelen worden afgesproken, er moest een plan komen. Zo gezegd, zo gedaan. Het plan werd gemaakt, nu kon de ploeg geinformeerd worden.
Een gezamenlijk doel, een rit, een pad. Wat was dit leuk om af te spreken. Iedere wedstrijd, iedere training, iedere teammeeting was duidelijk. We gaan werken als gekken, om maar snel te promoveren naar de 1e klasse.
Het veld seizoen was gemakkelijk, we speelden iedereen helemaal zoek. Attractief korfbal, snel spel, vlotte vakwissels en doelpunten. Jeroen en Jesse waren dodelijk, samen de helft van alle doelpunten maken tijdens het eerste helft veld. Zonder schaamte 6 of 7 doelpunten per persoon per wedstrijd scoren, SUPER!
Opvallend was het eerste seizoen van Gina, net over uit de B1 en nu al in het topteam van de jeugd. Waar de eerste wedstrijden de zenuwen waren, durf ik te zeggen dat ze nu de kleine duivel is uit onze doos. TOP!
Vanaf het veld op naar de zaal, ja op dat kleine veld naar dezelfde afmeting in de zaal. Dat bracht geluk. David, Mirjam, Sjouk waren eerste helft veld nog zoekende, in de zaal kwamen ze los. Iedere week weer, doelpunten, doelpunten, doelpunten. WAUW!
En dan die Ruth, ik noem haar vaak, Killing Trut, want wat is die dodelijk. Die ogen, die armen, die houding. Waar menig tegenstander doodsbang van geworden is. Onze Ruth is is dodelijk. BAM!
Iedere week werd het spannender, het zaalkampioenschap kwam dichtbij. De marketingmachine werd opgestart en die ene belangrijke wedstrijd was daar. NOVA uit, waar ruim 150 man publiek van Synergo meereisde naar Bilthoven, was het Jeroen die in de laatste seconden de gelijkmaker scoorde. Het eerste kampioenschap is een feit! HULDE!
Ja en toen ineens het vertrek van Sjoukje naar Sri Lanka, ging het ons lukken om ook zonder haar op koers te blijven. Maar zoals bij ieder topvereniging, hebben wij ook een aantrekkingskracht. Fiducia ( inmiddels een belangrijke leverancier van spelers en coaches 😉 ) had een dame rondlopen die graag een keertje bij ons mee wilde trainen. En en en en……….. na een aantal keer meegetraind te hebben, hebben we in Gaby de vervanging van Sjoukje gevonden. En niet alleen een dame, nee een kei-goede dame! WELKOM!
De trein denderde verder, het kampioenschap, het feestje in de kantine, de saté met friet, wie herinnerd zich niet die ene zaterdag in februari ( de 14e )!
Hoogmoet komt voor de val…….. dat gezegde kennen we denk ik allemaal wel. Want welke ploeg haalt het in z’n hoofd om zonder oefenwedstrijden het veld op te gaan. De A1 van Synergo natuurlijk.
Woudenberg uit, dat was op papier een makkie. Tja of het aan Luuk’s Fiducia trainingspak lag, dat zullen we nooit weten, maar dat we weer met beide benen op de grond stonden, dat was zeker. Gelijkspel tegen de nummer 4 uit de poule. Welkom op het veld.
Het was zoeken, nieuwe vakken, nieuwe opzetjes, wind, regen en natuurlijk ons doel, het veldkampioenschap veilig stellen. Na Woudenberg, kwam Odik 23-6 een makkie. Viking de nummer 2 uit de poule, gewonnen maar niet overtuigend 7-8. En dan was daar de wedstrijd die het moest gaan worden.
Het 2e kampioenschap in 1 seizoen, thuis tegen SKF. Eerste helft ging het niet zo heel gemakkelijk, maar dat kwam niet door de zenuwen. Nee die waren er deze keer gelukkig niet. Nee SKF deed wat door Bob de Jong ( hoofd technische zaken bij SKF ) zo vervloekt wordt, achterverdededigen. Maar goed, ook daar weten we natuurlijk ook gewoon raadt mee.
Gaby eruit, Sarah erin en haar eerste schot DOELPUNT. Een topwissel van een dame die de laatste training moest laten schieten omdat ze last had van een beetje hoofdpijn ( toch Saar 😉 ). Ruben die in zijn laatste kampioenwedstrijd 2 doelpunten scoort! Jurrien die als aanvoerder nog nooit zoveel wedstrijden heeft gewonnen scoorde ook nog een schot. Ofwel het kampioenschap behaalt door samen te werken, samen te trainen en samen te scoren. SUPER!
De A1 is twee keer kampioen geworden met veel, nee zeg maar gerust, heel veel publiek Ruim 150 man in de zaal, en 125 man op het veld dat is leuk. GAAF!
En nu? Nog drie wedstrijden te spelen ( Viko, Victum en Dalto ) en dan ons opmaken voor volgend seizoen. We gaan met de A1 van Synergo naar de eerste klasse! Dat is leuk, dat is gaaf, dat is leerzaam en vooral dat is iets nieuws!
Ik heb veel teams training gegeven, heel wat kampioenschappen achter mn naam staan, maar dit seizoen, komt in het rijtje met bijzondere herinneringen. En we zijn nog niet klaar, nee nog lang niet!
Sarah, Mirjam, Gina, Gaby, Sjoukje, Ruth, Jurrien, Ruben, Jesse, David en Jeroen bedankt! Bedankt voor de doelpunten, bedankt voor het lachen, bedankt voor de leuke momenten, bedankt voor 2 top kampioenschappen en vooral bedankt voor jullie inzet! En Os, we hebben het geflikt!
Marc
