Ervoor of erachter
Iedereen heeft het ondertussen gehoord, gelezen of roept het zelf. Achterverdedigen is antikorfbal! Maar is dat eigenlijk wel zo? Als je op de website van het KNKV zoekt op de term achterverdedigen, wordt het ineens duidelijk dat het niet anti, saai en gemakkelijk is. Nee, achterverdedigen zorgt ervoor dat de korfballers van vandaag, strategisch moeten nadenken.
En juist dat geeft problemen bij een gemiddelde korfbalploeg. Juist daarom gebruiken spelers en trainers de term: antikorfbal. Juist daarom zie je het steeds minder terug op het korfbalveld.
We zijn verwend, we willen snel korfbal, we willen net zo spelen als 90% van Nederland. We willen niet meer nadenken, we willen gewoon “erbij” horen. Net als de rest.
Maar is achterverdedigen niet de oplossing om snel resultaat te behalen? Als je bekijkt dat de gemiddelde korfbalploeg nog geen 12% scoringspercentage behaald, houdt dat in dat er 78% teveel kansen worden weggegeven. Een goed achterverdedigende ploeg zou het aanvallen dus 78% moeilijker kunnen maken. Zeg nou zelf, dat is toch snel verdiend?!
Afgelopen zaterdag speelde Synergo 1 tegen het achterverdedigende Melmac. In de aanloop van deze week heeft ook Synergo de trainingen aangepast naar een oplossing tegen achterverdedigen. Ofwel het aanpassen aan je tegenstander, is dat normaal gesproken niet al een 1-0 achterstand? Maar goed, zover kwam het natuurlijk niet. Synergo heeft de pot zoals verwacht gewonnen!
Maar in hoeverre is de tactiek van Melmac succesvol geweest? Als je over de hele wedstrijd kijkt, werkt het achterverdedigen volgens mij goed. De uitvoering kan nog wel een stuk beter, maar je dwingt je tegenstander tot langer oplossen. Tenminste dat gebeurt er als er twijfel is ontstaan binnen een groep. Want als je ineens de vang niet meer “normaal” kan pakken, wat dan?
Ik denk dat iedereen het wel gezien heeft, gebrei om een insteun, zakkende spelers tegen het blok aan. Spelers die op vier/vijf meter vrij staan en niet “durven” te schieten omdat de vang er niet staat. Overgooi fouten, overgeven, en zelfs lopen met de bal. Nee, achterverdedigen is effectief! Die conclusie kun je trekken!
Maar een wedstrijd win je niet alleen door je verdedigende tactiek. Er moet ook gescoord worden. Waarom laten trainers spelers enkel in patronen spelen? Waarom mag je niet, als je helemaal vrijgekomen bent, gewoon die bal erin schieten? Waarom gaat positiespel boven het spelen voor het publiek? Wie vindt het nou niet leuk om de tribune uit zijn dak zien te gaan?
Het scoren van de bal in het aanvalsvak is het belangrijkst. Hier trainen teams doorgaans het meest op. Want zonder scoren, ga je niet winnen! Bedenk met je ploeg eens hoe je de juiste balans kan vinden. Stap af van het 90% traditionele hap-klare-korfbal.
Wat de juiste manier is?
Zorg dat je het achterverdedigen als een oplossing gaat zien. Laat die tegenstanders maar schieten, want vergeet niet dat 78% niet effectief is, dus balbezit betekent. En met dat balbezit kun je gaan aanvallen.
Probeer veel meer kansen te creëren in de aanval dan je nu doet. Vanuit het schot, doorbraak en van onder de korf. Verhoog het scorend vermogen door te herhalen. Dat kan in dezelfde aanval, maar ook na balverlies in de volgende. Het gaat om het resultaat. Stel doelen en benoem het aantal kansen voor een wedstrijd. Reken elkaar erop af, en je zult zien je gaat meer scoren! Je gaat de wedstrijd creatiever beleven! En het publiek zal het meer waarderen!
Want een achterverdedigende ploeg, heeft meer balbezit, en een aanvallende ploeg heeft meer kansen. De manier om kampioen te worden!
Marc
