DE wedstrijd van 2013 (A1 tegen B1)

Voor iedereen die er echt niet bij kon zijn is hier het langverwachte verslag van de wedstrijd der wedstrijden. Volgens sommigen was het de leukste wedstrijd van 2013. Het begon allemaal na de gezamenlijke training van de A1 en de B1. Het was 8 uur, de scheidsrechter floot, de aanvoerders kwamen aangelopen, het publiek begon te juichen en de wissels namen op de bank plaats. De wedstrijd tussen de A1 en B1 was begonnen.

De A1 nam de bal uit maar verloor hem al snel aan de B1, die deze kans pakte en de bal ook verloor aan de A1. Hier maakte zij dankbaar gebruik van en de A1 kwam op voorsprong door een schot van Rik Kalisvaart (1-0). Door deze verschrikkelijke gebeurtenis werd de B1 wakker geschud en Jeroen, Jesse en Sarah scoorden er dan ook even allemaal één (1-3). Rik voelde al dat mensen hem begonnen te vergeten dus maakte hij zijn “comeback” door nog een schot te scoren (2-3). Wat er daarna gebeurde kan door niemand verklaart worden, maar het leek alsof de hele A1 doping had geslikt, er is gewoon geen andere verklaring voor de onbegrijpelijke gebeurtenissen die plaats vonden. Door een speling van het lot of een gezamenlijk dutje van de B1 werd het opeens 10-3 door schoten van Jolien, Erik, twee keer Ruben Morshuis, weer die verdomde Rik en drie keer Charlotte. Nu denkt u: huh, Charlotte drie keer? Charlotte scoort toch nooit? Maar dat heeft u even verkeerd gedacht. Charlotte scoort wel eens maar nooit in de goede korf. Dit liet superDavid niet zo maar gebeuren, hij nam een slok van zijn superdrankje, veranderde in BacardiDavid en scoorde een schot (10-4). Helaas kwam daar een Helwig aangelopen. Nee niet die geweldige Helwig maar de iets wat minder bekende, iets wat minder knappe en iets wat minder goede broer van de geweldige Helwig. Ja ja daar kwam Lennart Helwig aan gelopen. Hij pakte de bal, die hoog de lucht in werd geschoten waarna hij met een mooie boog in de korf ging(11-4). Hiermee eindigde de eerste helft.

Na een felle peptalk van Casper – niet Floor want zij had keelpijn en kon daarom helaas niet aanwezig zijn – was de B1 er klaar voor. Zij hadden er zin in en de A1 wist niet wat hun te wachten stond, niemand wist wat hun te wachten stond behalve de B1 want zij hadden gepland wat ze de hele tweede helft zouden doen. Jurrien zou beginnen op de bank, deze beslissing wordt nog steeds door niemand begrepen alleen Casper weet waarom hij deze grote fout had begaan. Ayo zat ook op de bank, dat was al een iets logischere beslissing en er zaten nog twee A’tjes op de bank. Zoals gepland scoorde Ruth de Marcel (11-5) en het leek er nu al op dat de B1 terug kwam. Het doelpunt van Mirjam (12-5) kon de pret niet drukken en het feestje ging gewoon door. Lennart kreeg er één tegen (12-6), Rik kreeg er één tegen (12-7) en zelfs Ilan kreeg er 1 tegen (12-8). Maar door overmatig denkgebruik van sommige spelers van de B1 zakten ze in en scoorden de kalisvaartkindjes er allebei één (14-8). Daarna werd het broer Kalisvaart nog wel even afgeleerd door broertje Helwig omdat hij Rik vol blokte maar dat verhaal over moed en dapperheid zal een andere keer verteld moeten worden. Jesse en Ayo scoorden er ook nog één door almachtig mooi aangegeven ballen van Ruben Hanenbergh (14-10). Daarna kwamen de Kalisvaartkindjes nog een keer terug met versterking van Helwigbroer waardoor de stand 17-10 werd. Met nog 2 minuten op de klok werd de sfeer al slechter maar daar bracht Ayo verandering in door een schot te scoren (17-11). Mirjam drukte helaas deze blijheid even de kop in (18-11). Iedereen wist dat er nu niks meer veranderd kon worden en Rudolf dacht hetzelfde dus floot hij de wedstrijd maar af. Iedereen bedankte de scheidsrechter Rudolf en ging na een vlugge douche naar de kantine om hun vreugde te vieren met een biertje of hun verdriet weg te drinken met een wijntje.

In de kantine werd onderlinge boosheid tussen beide teams snel opgelost en ze maakten er nog een gezellige avond van totdat Oskar opeens uit het niets op dook. Het leek wel alsof hij had geroken dat er een feestje was in de kantine waar hij even kon partycrashen. Oskar was en ik citeer een uitspraak van Ruben: “een ware partypooper”.

Van uw eigen neutrale verslaggever Jurrien Helwig.

p.s. Rudolf bedankt voor het fluiten! En Oskar hopelijk ben je nog veilig thuis gekomen.