Een emmer bier geeft plezier

De dag des oordeels wordt deze dag nu ook wel genoemd, de dag dat Synergo A1 voor het laatst kans had om nog punten te pakken voor de zaal, maar nog meer om te laten zien dat we het echt wel kunnen, ondanks al de kritiek.

Er was al zeker verbetering te zien ten op zicht van vorige jaar (0 punten op het veld). Dit was te zien in twee eerdere wedstrijden die nipt verloren werden, beiden met slechts een enkel doelpunt verschil. De eerste, na het verminderde optreden van de ploeg na rust, de tweede met terugkomst van een 9-3 achterstand tot een 13-12 eindstand. Met opgeheven hoofd gingen we de kleedkamers binnen. We hadden immers niets te verliezen tegen Telstar A2, de ploeg die ook maar twee punten binnen heeft gesleept. In de kleedkamer werd de conclusie getrokken dat we het zeker wel kunnen, maar dat we niet moeten stoppen als we denken dat we het hebben. Ook zagen we het doelsaldo van Telstar op een zeer laag pitje staan. Wat betekende dit voor het verdedigen? Volle druk geven op elke plek van het veld. Laat ze geen doorloopbal nemen, want die scoren ze misschien nog wel. Volle druk betekent maximaal een schot, dan is de bal alweer in ons vak.

Na een warm welkom voor de scheidsrechter konden we bijna beginnen. Iedereen was gefocust op de wedstrijd, terwijl je dit niet van Telstar kon zeggen.

De scheidsrechter fluit, de bal wordt uitgenomen en na minder dan tien seconden is het eerste doelpunt aan onze kant alweer gevallen. Mirjam scoort trefzeker met tot nu toe een 1/1 doelsaldo. Synergo laat zien dat aanvallen efficient en goed uitgedacht kunnen zijn. Helaas scoort Telstar niet veel later ook de 1-1. Met ons hoofd nog steeds boven water en dat val Telstar steeds dieper zinkend, wordt de 2-1 na enkele minuten gevolgd door de 3-1. Er werd uitstekend gecommuniceerd tussen heren en dames waardoor iedereen precies wist wanneer er een ballijn verdedigd kon worden of niet. Al snel volgt de 4-1 door weer een 1 schot-1 doelpunt aanval. Helaas kreeg Telstar nu ook enkele kansen en scoorde uiteindelijk ook nog. Synergo had nu moeite met een goede aanval opzetten door het meevangen van twee lange heren. Hierdoor werd er gedurende lange tijd niet gescoord. Gelukkig werd er zo sterk verdedigd dat er vaak niet eens een kans in de aanval van Telstar was. Uiteindelijk vielen de doelpunten aan onze kant wel na lange aanvallen.

Ruststand: 7-3

In de rust werden er tips en tops gegeven. In het ene vak natuurlijk meer dubbelen tussen heren en goed kansen afwachten. Niet meer schieten zonder dat anderen in beweging zijn. In het andere vak werd als tip gegeven iets georganiseerder aan te vallen. Tops waren natuurlijk het lange aanvallen in het ene vak en het scherpe verdedigen in het andere vak (0 doelpunten doorgelaten tijdens de rust!)

Met volle moed werd de tweede helft ingegaan. Waar we het eerder in de tweede helft juist lieten liggen, liet Synergo nu de kracht van leeuwen zien en zette door tot er niets meer van Telstar over was. Met weer eenzelfde helft, maar nu beide vakken scherp in het verdedigen en lang in het aanvallen, kwam Telstar aan zo weinig kansen toe, dat er maar 1 doelpunt in de tweede helft is gescoord (tegen mij, ook nog eens ringloos…). Helaas waren we minder trefzeker dan in de eerste helft, en werden er aan onze kant maar 5 doelpunten gescoord. Dat betekende wel dat ook wij, eindelijk na een record van meer dan 10 verliezen achter elkaar, weer eens gewonnen hebben. Nog belangrijker, we hebben aan de hele club laten zien dat we niet niks zijn!

Als afsluiter, natuurlijk een heerlijke NEMO-emmer met bier! Marc, je wordt bedankt! Ook voor je inzet natuurlijk!

Ilan