Synergo in het nieuws

In Oostenwind, de digitale nieuwsbrief van het KNKV-district Oost, stond vandaag het volgende artikel, geschreven door Ed Rijken:

Tjaak Blokker en Annie de Vos 75 jaar lid van Synergo

(…)

Annie de Vos
Annie Spruijt was 13 jaar en in haar klas op de middelbare school zat een meisje dat lid was van de korfbalvereniging Samos uit Utrecht. Zij is een keer met haar mee gegaan naar de korfbalclub. “Ik vond het meteen leuk en voelde mij er thuis. Ik heb een leuke tijd gehad en heb daar mijn man, Jan de Vos, leren kennen, waarmee ik bijna 50 jaar getrouwd ben geweest. Als je in het zelfde team speelt leer je elkaar goed kennen en zo begon het.” Korfbal ging haar goed af en Annie heeft met onderbrekingen vanwege de kinderen tien jaar in het eerste team van Samos gespeeld, waarvan een paar jaar in de hoofdklasse, toen de hoogste klasse. Daarna speelde ze in het tweede team en tenslotte in het vijfde, het veteranenteam. Haar man Jan heeft 22 jaar in  het eerste team gespeeld, toen hij 45 jaar was ging hij naar het veteranenteam waarin Annie speelde.
“Ik ben, toen ik halverwege de 40 was, gestopt met korfbal en niet-spelend lid geworden.” Jan de Vos heeft jaren in het bestuur gezeten, Annie heeft veel commissiewerk gedaan.
Het feest van het 75 jaar lidmaatschap was gezellig. “Van de directeur van het KNKV kregen we een speld, het was mijn derde, de andere twee zijn van 25 en 50 jaar lid. Mijn man heeft er twee, dit heeft hij niet mee kunnen maken.
Annie gaat nog regelmatig kijken en zij hebben een eigen stoel met hun naam er op. “Als ik er ben wordt er goed voor me gezorgd. De spelers vinden het leuk als we komen en vragen vaak wat we van de wedstrijd vonden en vragen om je mening.”
Korfbal heeft zij altijd een leuke sport gevonden. “Als je het leuk vindt, blijf je.”

Tjaak Blokker
De voorzitter van Samos woonde tegenover de familie Borren en toen er in 1936  een jeugdafdeling werd opgericht heeft hij Tjaak meegenomen naar Samos. Tjaak voelde zich daar meteen thuis. Ze speelde eerst in de aspiranten en vanaf 1939 in het eerste team, evenals Jan Blokker, waarmee ze in 1947 trouwde. “Er ging een dame naar Indië en ik kon haar plaats innemen. Ik was toen zestien jaar. Annie is na mij in het eerste gekomen, de beide Jannen zaten al in het eerste toen ik er in kwam. We hebben jaren met zijn vieren in het eerste gespeeld, dat was een talentvolle ploeg, er werd nooit getraind, we hadden geen trainer en waren onze eigen coach.”
Jan Blokker was tien jaar voorzitter van de afdeling Midden Nederland, hij deed ook landelijk veel. Tjaak ging vaak met hem mee. Ze heeft evenals Jan veel functies in Samos gehad,  vooral in commissies. “Dit kwam ook omdat ik, toen Jan en ik trouwden, niet meer mocht werken, alle meisjes die toen gingen trouwen kregen geen baan meer, maar ik had het geluk dat ik inmiddels al mijn energie, ideeën en tijd in het korfbal kon steken. Mijn korfbalfanatisme, het graag leiding geven en het hebben van veel tijd maakte dat ik mij niet alleen bij de vereniging, maar ook bij de bond steeds nuttig heb kunnen maken, toen de bond van Rotterdam naar Zeist ging heb ik een jaar of vier in Zeist gewerkt, daarvoor deed ik vrijwilligerswerk bij de oude GUKB.”  In 1964 speelde ze haar laatste wedstrijd. “Ik was geen prestatie gerichte speelster, ik was meer een verenigingsmens.”
Tjaak gaat nu naar zowel Synergo 8 als naar de Kangoeroes en de F-jes en alles wat daar tussen zit kijken, Ze vindt het super wat de sociale contacten betreft. “Ik loop over van de oude verhalen en avonturen en weet dat nog goed onder woorden te brengen. Als je contributie blijft betalen en niet dood gaat haal je vanzelf de 75 jaar en krijg je een speldje van de bond en wordt je in het zonnetje gezet, heel attent.”

Voorzitster Anne de Roos over de beide dames: “75 jaar lid zijn betekent dat je je thuis voelt bij een club. Het is een tweede familie voor je. Tjaak en Annie zijn voor SAMOS en Synergo belangrijk. Zij hebben vol overgave gespeeld bij de club, hun mannen leren kennen en heel veel vrije uren in de club gestoken als vrijwilliger. Wij zijn trots op deze twee dames en op alle leden die er al die jaren voor zorgen dat iedereen zich thuis voelt in het veld, langs de lijn en op activiteiten.”