Synergo 3 – Eibernest/vrolijk 5

Een pot waar we liever niet meer over praten. Dit was echter op het veld, waar we helaas afgingen. Dit keer speelden we in het altijd gezellige Den Haag, bij de enige club uit deze stad die een eigen sporthal bezit.

De hal ligt aan de Steenwijklaan. In deze straat heeft mijn vader vroeger gewoond. We reden zelfs langs zijn oude scoutingclub. Goede oude tijd… Helaas heb ik dit nooit mee mogen maken… Goed, we dwalen af. Afgelopen zondag mochten we dus aan de bak tegen Eibernest/vrolijk 5, een geroutineerd team die naast ons één van de kanshebbers is voor de titel.

De dag begon voor mij met een lekker croissantje en een broodje. Dit, terwijl menig derde-speler al op weg was naar het Synergo-veld om te verzamelen. Ik was gezellig een weekend in Sweetlakecity, ook wel bekend als Zoetermeer, bij mijn ouders op visite. Zaterdag heb ik hier mijn broertje nog zien korfballen in De Veur, waar ook het eerste dit weekend gespeeld heeft. Mijn vriendin was er ook gezellig bij. Zo gingen mijn ouders, Anneloes en ik naar Den Haag. Daar aangekomen zag ik mijn teamgenoten en het gevoel was meteen terug. We moesten dit winnen. De spanning die ik al een dag lang voelde, werd omgezet in energie en zo konden we gaan inschieten.

De wedstrijd

Na een praatje van Jan-Willem en de nodige energie die we staken in het warm maken van de spieren en het inschieten, klonk het fluitsignaal. De wedstrijd was begonnen. Na een lange maar doelpuntloze aanval van Eibernest konden wij gaan aanvallen. Onze eerste aanval bestond uit Ferry, mij (Steven), Sanneke en Marijn. Ons vak raakt steeds beter op elkaar ingespeeld, waarbij de zeer goede klik een belangrijke factor is. Het eerste schot van Ferry werd door mij afgevangen, met achter mij een verkeerd opgestelde heer. Het eerste doelpunt van mij, met één hand onder de korf, was een feit. Toen de bal na een aanval van Eibernest weer in ons vak kwam, dacht mijn heer al snel boven Sanneke uit de springen. Sanneke wist de bal richting korf te tikken, waardoor mijn tweede doelpunt een feit was. Het ging goed, we bouwden de voorsprong uit. Ik, de trotse vrijeballen-nemer van ons vak, mocht via deze actie de 11-3 binnenschieten. Drie Doelpuntjes van mij, en daar was ik trots op.

Na een doelpunt van ons team, gooide een dame van Eibernest de bal tegen het achterhoofd van de scheidsrechter, terwijl het spel stil lag na een doelpunt. Dit wekte irritaties op, want zoiets doe je toch niet?! Het principe van een ongelukje kan ik me hier toch wel voorstellen. Dit was slechts het begin van de irritaties, want met nog enkele minuten op de klok vóór rust besloot Jan Willem om Ferry te beschermen door hem eruit te halen. Ferry was namelijk verwikkeld in een opstootje met de tegenstanders, en bleef erg rustig, zelfs toen zijn tegenstander op één centimeter provocerend tegen hem ging staan en tegelijkertijd zijn edele delen beroerde.

Tweede helft

De tweede helft trad ons vak aan met Daan op de plek van Ferry. Na een herstelperiode voor zijn Pfeiffer is hij er gelukkig weer helemaal bovenop. Top! In deze helft mocht ik ook de strafworpen nemen, wat niet vaak voorkomt, aangezien Ferry dit altijd doet. Zo scoorde ik de tweede helft drie van deze kleine kansen. Deze kwamen voort uit de gigantische sprong van Sanneke, die de bal had, maar door een botsing met mijn heer languit kwam te liggen. Omdat er een heer vrij stond was de strafworp een feit. Ook het blokken van de bal in een vrije bal zorgde voor een stip, waarna ik met een of andere gekke omdraaibal ook nog een stip wist te versieren.

Naast deze stippen mocht ik wederom een vrije bal verzilveren. Ook twee schoten waren nog de mijne, wat mijn totaal op een ongelofelijke negen doelpunten zette. Dit is een onwaarschijnlijk nieuw persoonlijk record en ik kan het nog steeds niet geloven. We sloten de wedstrijd mooi af door in de tweede helft als team in totaal negen keer te scoren. We wonnen met 20-15.

Ook nog…

Naast mijn kant van het verhaal waren er nog meer prachtige doelpunten. In het andere vak hebben Lizet en Anouk voor een serie supergoals gezorgd, gesterkt door Eric en Maurice die ook een topwedstrijd speelden. Samen met Daan, Jeroen, die nog tien minuutjes gespeeld heeft, Sanneke, en Marijn die vandaag erg sterk was in de steun, hebben we als team een bijzonder goede wedstrijd neergezet. Naast de goede resultaten hebben we het ook nog eens mega-gezellig. Zijn dit de ingrediënten voor een kampioenschap? Ik denk van wel, op naar de titel!

Groetjes vanuit het derde.

Steven.