Kamp 2008: het verslag
Om de lange vakantie zonder korfbal toch een beetje nuttig door te komen, is hier het kampverhaal. Voor mensen met gevoelige zenuwen is het misschien handig om dit stuk met veel (zon)licht te lezen of om sommige stukken maar over te slaan. Lezers, u bent gewaarschuwd!
Het begint bij het begin. Vrijdagmiddag was het Synergo-kamp weer begonnen. Vele ouders namen afscheid van hun kinderen om ook een weekeindje rust te hebben. In Driebergen zou dat wel anders zijn. Want ook dit jaar was Synergo weer aanwezig om de boel onveilig te maken.
Zoals altijd zijn de groepen met de auto (jongste jeugd) veel eerder aanwezig dan de fietsgroepen (oudste jeugd). De jonkies hebben dan al lang netjes gegeten. Opvallend was dat de kinderen zulke goede tafelmanieren hebben.
Dierengeluidenspel
In het donkerste donkere dierenbos gingen de lieve beestjes slapen. Totdat Synergo langskwam en de diertjes ging zoeken. Op zoek naar gewone bosbewoners zoals een koe, varken, tijger, vis en paard. Dat gaat niet zachtjes door goed te kijken, maar met woorden, zoals “Waar zit die kip nou?”, “Eendje, eendje, eeheeendje!!”, “Nee, stomme uil, we zoeken de ezel!” of “Rothond, je bent een papegaai!”.
En het gebeurt toch nog erg vaak dat de kinderen zomaar ineens schrikken van die lieve bosdiertjes. Maar andersom ook; je ligt midden in het bos, een groep loopt voorbij zonder je te zien, en ineens kruipt er ‘iets’ over je been…
Nadat alle diertjes gevonden waren, werd hun een goede nachtrust gewenst en was het weer stil in het bos. Ook op de slaapzalen, waar de lieve Synergo-kindjes gingen slapen. Jawel!
Dropping oudste jeugd
Voorde oudere jeugd was het nog lang geen bedtijd. Tijd voor de dropping! Terwijl de groep van Dennis en Sander Ho. bezig was een stuk onbekend bos uitgebreid te verkennen, maakte de groep van Jari en Xander een station onveilig. Hier was de andere groep niet zo blij mee, want die moest dan veel langer lopen. Vraag: Twee groepen lopen op dezelfde weg naar elkaar toe. Hoe kan het dan dat ze elkaar niet tegenkomen?
Antwoord: De ene groep zit in de bosjes te wachten totdat de andere groep voorbij is en belt dan even waar ze nou zijn.
De nog oudere jeugd had het wat moeilijker. Met Leon in de groep erbij loop je al extra veel, maar als je dan Eva en Sander Ha. moet zoeken, wordt het natuurlijk helemaal feest! Een andere vraag: Als men een grote mond heeft om de dropping uit te lopen, hoe kan het dan dat de groep nooit bij het eindpunt komt? Antwoord: Als er bekende auto’s voorbijkomen, stappen de mensen met de grootste mond meteen in. De anderen lopen naar het kamphuis i.p.v. het eindpunt. Missie geslaagd? Jazeker, want de groepen zijn zeer moe en hebben een fikse wandeling achter de rug!
Spelcircuit
Na een zeer lange nachtrust was het weer tijd om aan de slag te gaan. Het zaterdagspel draaide om zeer belangrijke zaken: geld! Verdien geld als water en win het spel. Hiervoor waren slechts enkele vaardigheden nodig: vragen beantwoorden onder gevulde ballonnen, blikgooien (nee, ballen gooien naar blikken!), bingogooien met zakjes, sjoelen met jeu-de-boules-ballen, darten, touwtje springen en korf schieten (oei!).
Het gewonnen geld werd snel uitgegeven; aan knikkers! Deze knikkers werden gebruikt om het geld in een emmer te gooien. Althans, dat was de bedoeling; er werd ook veel geld weggegooid.
Het gooien werd aanstekelijk. Want zowat iedereen was verwikkeld in een super-waterballon-gevecht. Er was één klein eiland van droge mensen, maar daar kon iedereen wat drinken krijgen; Jusdhooranghe, apfelsaft en een ranzig roze drankje.
Fotospel
’s Middags waren de groepen in Driebergen te vinden, opgedroogd en wel. Elke groep kreeg een foto van een plek ‘ergens in het centrum van Driebergen’. Als deze locatie gevonden was, dan mocht de groep een volgende foto bekijken en de nieuwe locatie opzoeken. Na wat een marathon bleek te zijn, kwam met een ijsje het einde aan het spel. Driebergen is toch groter dan je denkt. Zeker als je elke keer heen en weer moet lopen. Voordeel is dat je nog wel wat bekenden uit Utrecht tegenkomt.
Dropping jongste jeugd
Volgepropt met nasi, salade en kroepoek kwam het engste van het engste: het bos! Mooie wegen met verlichting kregen de voorkeur boven donkere onbekende paden. Maar uiteindelijk was er toch de moed om de boompjes van zeer dichtbij te bekijken. Jammer dat er ineens zo’n herrie uit het bos kwam. En nee, het waren geen Synergo-mensen die dat veroorzaakten. Maar in het donker hebben we de oorzaak van het geluid niet kunnen zien. En aan de angstige blikken en kreten in de groep, is dat misschien maar goed ook. Na welgeteld vijf minuten in het bos, liepen we weer op wegen met verlichting. En dat werd tijd ook, volgens de meesten.
Smokkelspel
Synergo-kinderen zijn toch niet zo lief hoor! Midden in de nacht werden de oudere kinderen betrapt op illegale handelingen: smokkelen! De kinderen gingen om met dealers, baronnen en verslaafden en probeerden er nog aan te verdienen ook! De douane gaf later aan dat ze beter zijn in smokkelen dan in ‘praten’, want omkopen gebeurde (gelukkig) totaal niet. Verstoppen van de buit gaat toch gemakkelijk, en het scheelt weer geld. En dat geld was hard nodig bij de onderhandelingen.
Ballenroof
Zondagochtend. Coaches roepen het al jáááren: “verover die bal!” Maar ook hier ging het niet zo gemakkelijk als in de wedstrijd. Er werden plannetjes gesmeed, verbonden gesloten (en net zo hard weer verbroken!) en hele groepen werden systematisch leeggeroofd. Anderen namen hun toevlucht onder de grond of beschermden de ballen met werkzame stoffen uit prikkelende plantjes. Er zouden nu nog best wat verdwaalde ballen in het bos kunnen liggen…
Disco
Die avond ging het dak eraf! Synergo was los! Details zijn we ‘per ongeluk’ vergeten, maar er is nog wel iets het vermelden waard: de avond werd onderbroken door een spetterend optreden van een stelletje malloten die zich K10 noemden, uiteraard werden ook de ledematen nog even getest tijdens het limbodansen en niet te vergeten de zwoele blikken voor en tijdens het schuifelen.
Wie hoort bij wie?
Maandagochtend hingen er allemaal namen in de bomen. De groepen kregen een kaartje met een naam en moesten in het bos de juiste persoon bij de naam zoeken. Vele combinaties zijn voorbijgekomen; de een nog leuker dan de andere. Er schijnen zelfs twee bomen te zijn geweest waarin speciale mensen hingen…
Zwem of zwem niet
In de middag zocht iedereen het Henschotermeer op. Vanwege de drukte duurde het even voordat alles en iedereen op de juiste plek aanwezig was. Volgens de radio stonden er zelfs files naar het meer!
Naast de verkoeling waren er ook verhitte gesprekken over diepgaande zaken van het leven. Om even af te koelen kon je een duik in het water nemen of via de sms (4242, drinken aan) je bestelling doorgeven. Direct bezorgd! (Overigens, deze service is niet meer actief hoor! ).
Afgelopen
Bij terugkomst werd er nog patat gegeten in de kantine. En daarna was het kamp toch echt over. En zo eindigt dit kamp 2008. We willen natuurlijk alle kinderen, de keukenploeg, de leiding en chauffeurs bedanken voor hun bijdrage(n) aan het kamp! En natuurlijk alle ouders dat ze hun kind(eren) weer hebben mee laten gaan!
Volgend jaar weer?
Sander Hofman.
Tot slot, toch nog een paar vragen:
- Hoe kwam het dat Annemarijes luchtbed explodeerde?
- Wat bedoelde Abdeslam met “40”, “60”en “80”?
- Waarom was Lotte zo geïnteresseerd in Ilse? Of in Mats?? Of allebei???
- Waarom was het drinken gratis, behalve de apfelsaft?
- Waarom stonden Eva, Dennis en Sander zo laat (en lang) nog in de rij?
- Waarom lukte het Oskar weer om zo ver om te lopen?
- Waarom luisteren die gasten tijdens de dropping toch naar Leon??!!
- Hoe bleef Marieke zo kalm en won ze van al die macho-pokeraars?
- Waarom ging Ewoud na een flinke nederlaag Catan meteen slapen?
- Waarom wilde Tim M. als enige wel verder het bos in tijdens de dropping?
- Waarom doet Manon zo vreemd?
- Waarom sliep Paula op de grond?
- Weet Jeffrey nou wel of niet wat sw… is?
- Waarom hing Katja aan die ene boom?
