Synergo 6 is te lief

Synergo 6 mocht zaterdag aantrappelen tegen Nova 3.

Met een schokkende mededeling begon de voorbespreking: we hadden vorige week verloren! Voor de meesten was bekend dat we in de laatste minuut van RDZ verloren met 10-11, maar een enkeling dacht dat het 10-10 was geworden…

Onze trainer/coach Sander Hofman wees ons er al op dat Nova een fysieke ploeg zou zijn. Sander wilde blij worden van een groei van ons spel. Een verbetering ten opzichte van vorige week. En daarmee gingen we het veld op.

De wedstrijd

Fysiek waren ze, vooral Lotte had het te verduren. Fluitsignalen voor een stip bleven helaas uit. Niet alleen jammer voor de score, maar ook voor Sander Harskamp. Sander en ik stonden namelijk op scherp als het een stip betrof. Samen hadden we er op getraind dat ik de bal met een aai over zijn bol, ingepakt met strik en met mijn allerliefste glimlach in de handen van Sander zou duwen. Hij zou hem er vervolgens in gooien. De gebeurtenis van vorige week zou ons namelijk niet meer overkomen!

Met een 2-1 gingen we de kleedkamer in. Hier kregen we een donderpreek van onze coach. We moesten beter kijken wat onze tegenstander deed en hierop in spelen. Ook het inspringen tijdens het schieten van de tegenstander mocht absoluut niet meer gebeuren. Nova schoot immers als een mitrailleur, maar scoorde er slechts 2.

De tweede helft

De tweede helft begon goed, wij begonnen te scoren en Nova raakte gefrustreerd door zoveel mis te schieten. Zoals Sander Slagboom na afloop zei: ‘Het was open huis’. Het lukte ons alleen niet om door te pakken. Door opgelegde kansen niet af te maken en de fysieke weerstand tegen Nova niet te verhogen, was het de thuisploeg die de wedstrijd won met 6-4.

Het was een matte wedstrijd waarin Synergo veel te lief was voor de tegenstander. Misschien is het iets voor onze komende training: opgelegde kansen afmaken en afsluiten met een potje rugby.

Sjaane.

Zie ook:

– Onterecht verlies van Synergo 6
– Verlies voor debuterend Synergo 6
– ‘PIEEP’-strafworpen