Goede start en finish voor S5
Zaterdag 1 september: de eerste competitiewedstrijd van het vijfde, uit tegen DVO. Maar een goede start en een goede finish maken je nog geen winnaar.
Na een gewonnen oefenwedstrijd stond de eerste wedstrijd voor ’t eggie’ op het program. Met die winst nog in ons achterhoofd en met stralend weer gingen we vol goede moed op naar onze eerste winstpunten in deze gloednieuwe competitie.
Dat 6 dames en 6 heren in je team geen overbodige luxe is, bleek maar weer, want uiteindelijk stonden er maar 4 heren en 4 dames klaar voor vertrek. Aangezien onze nieuwe dame Maaike nog geen week eerder geremigreerd was uit Australië en 5 jaar niet gekorfbald had, werden ter plekke nog hulptroepen ingevlogen. Good Old Yvon, mijn oude teammaatje, was gelukkig bereid om na een telefoontje 1,5 uur voor aanvang van de wedstrijd, nog ‘even’ snel naar Bennekom te reizen en reserve te staan. Waarna ze vervolgens zelf om 17.00 uur bij Synergo weer thuis haar eigen potje moest spelen. Thanks!
Goede start
Na het gezamenlijk bepalen van de beste opstelling (met 2 nieuwe dames en 2 nieuwe heren in het team is dat weer even zoeken) en een motiverende peptalk van onze coach Sander, was het wachten op een scheidsrechter. Alle tijd om onze tegenstander dus even te bekijken. DVO7 was vorig jaar een team met de nodige grijze haren. Vol goede hoop wat leeftijdsgenoten als tegenstander te treffen. Niets bleek minder waar! Ze waren stiekem vervangen door een 8-tal spelers die gemiddeld nóg 10 jaar jonger waren dan mijn gemiddeld toch al 10 jaar jongere teamgenootjes. Aan de bak dus deze wedstrijd en flink conditie opbouwen…
JA, leuk!
Dat we ons niet af gingen laten schrikken door die snel uitziende twintigers, bleek al snel. Na 6 minuten stonden we prachtig op een voorsprong van 1-3. Helaas ging DVO daarna ook scoren en ook nog eens meer dan wij. Na twee in onze ogen vreemde stippen tegen het einde van de eerste helft gingen we met een 9-5 achterstand naar de kleedkamer. De tegenstander liep vrolijk voorbij met de theekan en nadat zij zichzelf bediend hadden, kregen wij daarna de theekan om de rest op te schenken en bij te komen in de kleedkamer, met een analyse van onze coach.
Minder focus op het verdedigen van de afstandschoten, (dat schotpercentage was niet zo hoog bij DVO) maar vooral bedacht zijn op de korte kansen en wegtrekballetjes in de korfzone was de opdracht. Als een dieseltje moesten we de tweede helft opstarten en pas na 20 minuten slaagden we erin om zelf ook weer tot scoren te komen. Het was inmiddels 15-5 geworden. Waarbij we wederom 2 stippen tegen kregen, waar zelfs de tegenstander zich nu wel enigszins voor begon te schamen.
Finish
Pas het laatste kwartier begonnen we aan onze inhaalslag. Te laat, bleek helaas. Ook de invallende Yvonne (Maaike’s lies hield het in de tweede helft, na al die inspanning, even voor gezien) kon het tij niet meer keren. We scoorden er nog 5 bij en lieten er nog 2 door, waarmee de eindstand op 17-10 kwam.
Als we 70 minuten gaan korfballen zoals onze eerste en laatste 10 min, dan worden de volgende wedstrijden ongetwijfeld een groot succes! Op naar een topseizoen…
Wendy.
Zie ook:
