B1: Verloren, gewonnen en toch gelijk

De tweede wedstrijd tegen Viking, deze keer thuis. Eerder hadden we ze op eigen terrein verslagen, in de rode loods.

De grote spandoeken met grappige en originele teksten aan de muur en de harde muziek in de pauze kon hen niet van een nederlaag weerhouden. Toch wisten we dat het geen slecht team was en dat er aardig wat goede schutters in zaten. Het eindsignaal klonk voor de wedstrijd van de B2, die ondanks dat ik inviel eindigde in een nederlaag. Terwijl ik een beetje teleurgesteld met het wedstrijdboekje in mijn handen op de bank zat, schoten beide partijen in.

Aanval Verdediging Wissel
Lennart Ruben Jolien
Rik Ilan Erik
Kim Sjoukje
Janneke Rinske

Eerste helft
De scheidrechter floot en onze andere wissel Jolien ging naast mij op de bank zitten. Het beginsignaal klonk en het blauw-rood en blauw-wit aan de rechter kant van het veld begon te spelen. In de eerste paar minuten was Synergo duidelijk veel meer in balbezit. In de aanval werd er veel geschoten en het was dan ook geen verrassing dat na een paar minuten Kim de score opende. De verdediging zat er goed op en gunde Viking geen goede kansen, het kwam dan ook niet verder dan een paar slecht uitgevoerde verre afstandsschoten. Helaas liet Ilan net een steekje vallen en maakte zijn tegenstander door een schot uit beweging de stand gelijk. Ondanks de onterechte stand hield de aanval het tempo hoog en schoot veel, met als resultaat dat Ruben een mooi afstandsschot scoorde. De tweede verdediging bleek echter wat meer moeite te hebben met de Vikingen, want de tegenstander van Rik scoorde een doorloopbal. Wéér gelijk. De spelers van Synergo raakten nu geïrriteerd, om over Oskar nog maar te zwijgen. Verhit gaf Oskar een schop tegen de muur, een doffe dreun weergalmde door de zaal. Waarschijnlijk raakten de spelers door de irritante tegenstanders uit hun concentratie, want Rinske kon niet voorkomen dat haar dame door haar verdediging brak en een doorloopbal scoorde. Deze voorsprong duurde echter niet lang, want Kim toonde haar kwaliteiten nogmaals door een tweede afstandsschot te raken. De irritatie leek weer even te verdwijnen van de gezichten van de Synergospelers. Maar Viking werd steeds sterker en begon beter te schieten, met name de heer van Rik. Het werd 3-5. Een moment leek het erop dat Synergo de controle over de wedstrijd zou verliezen. Gelukkig wisten zowel Kim als Janneke met een knap afstandsschot te scoren en stond het weer gelijk. Maar na de vakwisseling scoorde Rik’s heer wéér een afstandsschot en stond het met de rust 5-6.

Rust
De spelers verzamelde zich bij de muur en Oskar begon zijn gebruikelijke preek. Hij begon met het feit dat Viking een irritante ploeg was. Maar ook hij zag dat er goed geschoten werd door de tegenstander, dus was de opdracht om meer druk te zetten bij het schot en de doorloopbal moest er natuurlijk ook uit. Verder moesten Lennart en Rik wisselen van tegenstander en met deze informatie kon de 2e helft weer beginnen.

Tweede helft
Een tijd leek het erop alsof Synergo de wedstrijd weer onder controle had, maar op het gegeven moment scoorden de heren van Rik en Ilan weer een afstandsschot. Oskar liep te balen achterin het veld en gaf mij toen de opdracht om alvast warm te gaan lopen. Toen ik van de bank opstond en naar de andere kant van het veld liep, viel het me pas op hoe veel toeschouwers er voor Synergo aanwezig waren. Van een aantal spelers waren beide ouders komen kijken en ook mijn eigen moeder zat op de tribune. Op de achterste rij zaten een aantal Red-Blue-Giants ons met harde strijdkreten aan te moedigen. Oskar gaf me nog een laatste raad:”Houd je koppie erbij”. Met nog 12 minuten te spelen en een stand van 5-8 werd ik onder luid gejuich gewisseld voor Rik. Ik zat samen met Kim, Lennart en Janneke in de aanval en we wisten aardig wat kansen te creëren, maar die gingen er helaas niet in. Degene die haar schotkans uiteindelijk wel wist te benutten was Kim en zo stond het 6-8 en werden de vakken gewisseld. Na een korte discussie met Lennart werd ik de bewaker van de kleinste Viking. Eindelijk kon ik eens een keer profiteren van mijn lengte en kon ik zonder veel moeite een paar ballen wegplukken. Doorloopballen wilden niet lukken bij Synergo, dus werd er veel geschoten en Ruben was degene die uiteindelijk het doelpunt pakte. De verdediging van Synergo zat op slot; de beste schutter kreeg geen kansen van Lennart en ook de rest van de tegenpartij had het moeilijk. Elke onderschepte bal werd moeiteloos naar de aanval gespeeld, zodat Synergo na een paar kansen weer scoorde. Het stond gelijk! De spirit was, mede dankzij de supporters, weer helemaal terug. Tegelijkertijd zag je de moed langzaam van de gezichten van de Vikingen verdwijnen. Weer werd er veel geschoten en nam ik zelfs de zeldzame beslissing om in de vang te gaan staan. Het resultaat was dat onze sterspeler Kim in de laatste minuut nog een bal erin schoot en we stonden voor! Maar het uitgeputte Viking weigerde zich neer te leggen bij een nederlaag en maakte met een laatste “stuiptrekking” het allerlaatste doelpunt. Gelijkspel.

De meningen over de wedstrijd waren verdeeld. Sommige baalden ervan dat Viking in de laatste minuut nog scoorde en we niet hadden gewonnen. Natuurlijk was Kim dolenthousiast over haar groot aantal doelpunten en stuiterde langs het veld. Ikzelf denk dat we met een paar extra minuten zeker hadden kunnen winnen, maar natuurlijk was het mooi dat we zo goed zijn teruggekomen. Viking stond onderaan, maar was zeker geen slechte ploeg.

Mijn team, de E2, heeft trouwens wel gewonnen, met 15-3 tegen de koploper! Dankzij de geweldige hulp van twee F1tjes: Maaike en Ole. Maaike (ik zeg het toch maar even) had zelfs een doelsaldo van 10 doelpunten op haar naam staan!