Synergo, dat ben ik! – Karlijn

Vrijwilligerscoördinator Freek zet vrijwilligers in het zonnetje (#SynergoVIH).

Karlijn Sluiskes is trainer/coach van de E3.

Hoi Karlijn! Volgens mij ben jij een van onze jongste jeugdtrainers, maar heb je stiekem toch ook alweer wat ervaring?

Dat kan wel kloppen ja! Ik ben nu 14 jaar, maar vorig seizoen al begonnen als trainer/coach. Toen hielp ik vooral mee met het trainen en coachen bij Wytske en Gina, maar sinds dit jaar heb ik met Onne mijn eigen gezellige team, de E3!

Hoe is dat zo gekomen?

Toen ik met Onne in de C1 zat, hadden we het erover dat het ons leuk leek samen een team training te geven. Dat hebben we toen aangegeven bij onze trainer Iris, die het weer doorgaf aan de KC Jeugd. Die waren daar heel blij mee, maar gaven wel aan dat het verstandig was een jaartje met ervaren trainers mee te draaien voordat we aan ons eigen team zouden beginnen. Dat meedraaien vonden we allebei ontzettend leuk en daarna zijn we dit jaar inderdaad samen met ons eigen team gestart.

Dat lijkt me best wel spannend! Hoe worden jullie daar door de club in begeleid?

Sowieso was het heel goed dat we eerst een jaar hebben kunnen kijken hoe andere trainers het doen, daar hebben we veel van geleerd. Nu we zelf een team doen, kunnen we gelukkig nog altijd een beroep doen op ervaren trainers zoals Ineke en Joke. Daar hebben we zeker in het begin van het seizoen ook vaak gebruik van gemaakt. We hadden toen veel verschil in niveau binnen het team, wat het best moeilijk maakte om de nieuwere kinderen goed in te passen. Door hun goede tips gaat dat nu veel beter.

Door het training geven denk ik dat ik later misschien wel iets met sport en kinderen wil gaan doen!

Fijn dat je niet in het diepe wordt gegooid, lijkt me. Krijg je wel eens reacties van anderen omdat jullie zulke jonge trainers zijn?

Zeker! Vorig jaar kreeg ik zelfs nog wel eens de vraag van tegenstanders of ik wel echt de coach was, haha. Omdat we nu samen zijn, gebeurt dat nu niet meer. Ik zie het zelf als een voordeel dat we nog zo jong zijn. Ik denk dat het voor ons gemakkelijker is om contact te maken met kinderen dan voor oudere trainers.

We krijgen ook heel vaak positieve reacties en complimenten van ouders. Soms zelfs van ouders die ik nauwelijks ken, maar waarvan we de kinderen bij gezamenlijke trainingen zien. Ze komen dan naar je toe om je te bedanken voor de leuke training. Daar ben ik dan heel dankbaar voor. Ik vind het zelf heel normaal om iets terug te toen en bij te dragen aan een gezellige vereniging.

Ik denk dat de kinderen en ouders vooral heel dankbaar voor jullie inzet zullen zijn, Karlijn. Heb je het idee dat je ook wat leert van het training geven en coachen?

Ja! Behalve dat je een steeds betere trainer wordt voor de kinderen, merk ik zelf als speler in het veld dat ik steeds beter kan coachen naar mijn teamgenoten. Het is voor mijn coaches denk ik fijn als ze een verlengstuk hebben om dingen over te dragen in het veld. Volgens mij ben ik daar wel beter in geworden. Op school ben ik aan het kijken naar mijn profielvakken. Ik denk dat ik iets met sport en kinderen wil gaan doen, en het trainen heeft daarbij het vuurtje aangewakkerd!

Wat leuk om te horen, Karlijn! We kijken uit naar de rest van jouw (trainers)carrière!

Freek.

Zie ook