Kampioenswedstrijd spelen zonder het te weten
Zaterdag was dan toch echt de dag dat de E1 kampioen kon worden. Samen met de ouders hadden we ervoor gezorgd dat de kinderen dit niet wisten, zodat ze gewoon een leuke pot konden spelen zonder zenuwachtig te hoeven zijn.
Het was duidelijk bij winst of gelijk spel tegen de directe concurrent waren we kampioen. Heel simpel voor de E1 zou je zeggen als je naar hun uitslagen kijkt. Maar ze moeten er wel iedere week hard voor werken.
Zoals elke week gingen we voor de wedstrijd met het hele team doelen bedenken, 3 doelen die we met zijn allen altijd willen halen. Deze week was het best lastig om ze te bedenken. Isabel wilde niet dat we dezelfde doelen als elke week zouden doen, dus bedachten we andere. Ze dachten allemaal aan de trainingen van afgelopen week.
De doelen
- niet stil staan in de aanval
- (2e) aangeef neerzetten
- De beginbal uitvoeren (onze slimme truc)
- 10 of meer scoren
Toen begon de wedstrijd. In het veld stonden Sophia, Jenske, Kevin en Abe. Het ging heel moeizaam, de dames van de tegenstander verdedigden heel goed voor, waardoor we het lastig vonden om kansen te creëren. Maar verdedigend stonden we heel goed te knallen, want de tegenstander stond soms wel minuten lang met de bal in hun handen. Daar was het fluitsignaal voor de eerste rust. De stand 0-0.
Sophia en Kevin gingen er even uit. Daarna opende E1 de score met een mooi afstandsschot van Aniek. Gevolgd door een mooie doorloopbal van Abe. Nu lukte het ons wel kansen te creëren, omdat onze heren doorhadden dat ze makkelijker de aangeef konden pakken dan de dames.
Helaas scoorde toen de tegenstander, maar gevolgd door nog een mooi schot van Aniek. De tegenstander vond het heel lastig om de bal over te spelen omdat we zo goed aan het verdedigen waren. Aniek kwam met een jongen van de tegenstander in botsing waardoor haar dame helemaal vrij stond en de 2-3 kon scoren.
Rust
Toen was er grote rust, na veel mooi kansen van ons stond het helaas nog maar 2-3. Ik pepte ze op met dat de goals vanzelf kwamen en dat we goed aan het spelen waren. Ze gaven elkaar nog tips en keken terug op de doelen.
Toen mochten we weer. Helaas was Isabel door haar enkel gegaan en wilde er graag uit en Aniek had wat last van haar voet en mocht er ook even uit, zodat ze allebei het laatste kwart konden knallen. En daar gingen we dan. We onderschepten meteen de bal en maakten mooie aanvallen. Helaas viel hij steeds net niet erin, tot Jenske vanaf de achterlijn even de bal erin schoot. Gelukkig weer even wat meer ruimte, maar daar dacht de tegenstander anders over. Die maakte 3-4.
Daarna werd ons spel steeds beter en onderschepten we makkelijker en sneller de ballen. Door goals van Abe, Kevin en Jenske maakten we 3-7 voor de korte pauze. Ik pepte ze op voor het laatste kwart om er een mooie stand van te maken. Jenske en Sophia mochten ze vanaf de zijkant heel hard aanmoedigen. Met een mooie begin bal van Abe en Aniek die helaas niet zat, maar we kregen wel onze 4e strafworp mee. Isabel nam hem, maar ook bij deze hadden we helaas geen geluk.
Door 2 mooie diepteballen van Abe en Kevin werd de stand 3-9 en had ik als coach al door dat we dit niet meer uit handen gingen geven. De tegenstander maakte een mooie afstandsschot waardoor de stand weer 9-4 werd, maar als Abe eenmaal scoort van een afstand is elke tegenstander bang voor hem en weten ze niet meer hoe hem te moeten verdedigen. Zodoende scoorde hij er 3, waardoor de stand op 5-12 eindigde omdat de tegenstander ook nog eentje scoorde.
Kampioen!
Gewonnen en ook nog eens alle doelen gehaald, goed gedaan toppers! En na de wedstrijd was het plotseling feest, want de E1 werd kampioen zonder dat ze het zelf wisten. Woensdag na de training mogen we het gezellig vieren!
Gina.
Zie ook
