De specialiteit van Synergo 6
Synergo 6 heeft bijna winnen tot een ware kunst verheven. Verliezen met één of twee punten verschil is een specialiteit geworden van het 6e. Zou Synergo 6 de wedstrijd tegen ODIK uit Barneveld wel als een klinkende overwinning laten eindigen?
De lucht is grauw, het is fris en een zachte miezer valt over het Synergo-veld. De straffe wind laat de shirtjes van de zestien korfballers wapperen. Het is een typische gure oktoberdag. Desalniettemin is Synergo 6 er onverminderd klaar voor. De acht korfbalhelden staan gefocust in het veld. Deze wedstrijd gaan we winnen!
Gaap
De wedstrijd begint goed voor Synergo. Al snel bouwen we een voorsprong van vier punten op. ODIK heeft niet veel te vertellen. De korfballers, veelal net afkomstig uit de A, spelen een typisch juniorenspelletje. En dat is saai. Sterker nog, het is slaapverwekkend saai. Elke aanval hetzelfde spelletje: alles moet vanuit de 2 – 2. Het maakt niet uit hoe lang het duurt, het moet eerst zo opgezet worden, voordat er een keer op de korf geschoten kan worden. Rebound neerzetten, steun neerzetten, wat uitwijkbewegingen en dan van ver schieten. En dat de hele wedstrijd lang.
Maar dan! Een variant! Eerst de steun, dan komt er een rebound! O nee, toch niet. Dit is precies hetzelfde slaapverwekkende spelletje wat we de afgelopen 40 minuten al hebben gezien. Dat er niemand in slaap is gevallen tijdens de wedstrijd, mag een wonder heten.
De scheidsrechter
De enige die de wedstrijd tijdens de eerste helft wel spannend wist te maken was de scheidsrechter. Voor alles fluitend wist hij de aandacht flink op te eisen. Vooral de aandacht van onze Barneveldse tegenstanders dan. Deze waren het over het algemeen niet eens met de arbiter, die op zijn beurt niet van kritiek gediend was. Voor diegenen die wel van verhitte discussie houden, waar ik mijzelf zeker onder schaar, was dit een heerlijk schouwspel. Eentje die zeker in het nadeel van de tegenstander werkte. So far so good: we staan voor en de tegenstander heeft ruzie met de scheids. Kan niet beter!
De geplaagde tweede helft
Het fluitsignaal klinkt, het is tijd voor de rust en we begeven ons naar het welbekende ‘hokje’. Onze supersub Sjoerd vertelt ons hoe we het beste dat oersaaie, dat tergend monotone, dat geestdodende spel van onze tegenstander kunnen frustreren. We beginnen de tweede helft vol frisse moed. We staan weer met volle focus op het veld. Maar dan gaat het mis: de bal en de door ons te bevuren korf krijgen ruzie met elkaar. Bij elk goed schot wordt de bal afgewezen. De bal en de korf zagen elkaar deze tweede helft niet staan. Dat beloofde niet veel goeds.
Gelijk op
Langzaamaan begon de stand op het scorebord er minder rooskleurig uit te zien. Tot het moment dat er een gelijke stand op kwam te staan. ODIK wisselde. De van de bank afkomstige speler wist het ons gelijk moeilijk te maken. Met twee doelpunten wist hij een verschil te creëren en met nog een minuut te gaan stonden we één punt achter.
Maffe laatste minuut
De laatste minuut was er een voor in de boeken. Na een foutje stuitert de bal richting het aanvalsvak van ODIK. Met onverminderde vastberadenheid stormt Rik naar de lijn en tikt hij vanuit de rug van de tegenstander de bal terug het vak in. De bewuste tegenspeler was woest. Met rood aangelopen hoofd schreeuwde moord en brand richting de scheidsrechter. Die was hier niet van gediend en gaf de tegenstander een gele kaart.
En daarmee kreeg Synergo 6 met nog een paar seconden op de klok een vrije bal. Voordat we goed en wel klaar konden staan stond onze topinvaller Fabian al klaar achter de stip. Hij leek zo vastberaden dat er geen twijfel bestond over wie deze vrije bal ging nemen. Nadat de tegenstander klaar was met zeuren richting te scheids, was iedereen er klaar voor.
Het fluitsignaal klinkt. Met een ijzige, vastberaden blik gooit Fabian de bal richting de aangever. Hij krijgt hem terug, hij schiet en de bal vliegt richting de korf. De bal komt bovenop de voorkant van de korf, zou het dan toch misgaan? En dan rolt de bal toch de korf in. Gelijk erna klinkt het fluitsignaal en Synergo 6 eindigt de laatste veldwedstrijd van dit jaar met 10 – 10. We hebben niet gewonnen, maar zijn heel blij dat we er in de laatste minuut voor gezorgd hebben dat we toch niet verloren hebben.
Bedankt!
Graag willen we Marcel, Fabian, Sjoerd en Rik hartelijk bedanken voor het invallen. Daarnaast willen wie iedereen die naar onze wedstrijd is komen kijken hartelijk bedanken, jullie waren een fantastisch publiek.
We zien jullie in de zaal!
Tom.
