Helden op sokken…
Na een onwennige eerste helft van het veldseizoen, met wisselende resultaten, startte Synergo 3 gehavend het zaalseizoen. Door blessures en een plotselinge transfer van Monique naar het eerste, bleven er nog precies acht spelers over. Ieder nadeel heeft echter vaak een voordeel, al bleek dat pas later.
In de zaal zouden we een paar oude bekenden tegenkomen. Zoals HKV/OE, die ons op het veld met strak verdedigingspel wist te ontregelen (en te verslaan). En met Fortuna, Die Haghe en Ready in de poule hadden we het ook niet echt getroffen. Kortom, iedere wedstrijd knokken voor je punten en je kansen pakken. Het Synergo achttal werd uitgebalanceerd door coach JW (spreek uit: JeeWee) waarbij de aanvals- en reboundkracht evenredig over de vakken werd verdeeld. De eerste wedstrijd was direct tegen Fortuna (de nr. 2 van dit moment).
Na een stroef begin (5-1 achter), konden we elkaar steeds gemakkelijker vinden (en ook de korf). Het achterverdedigen werd afgestraft met een grote hoeveelheid afstandschoten, waardoor de overwinning een feit werd (12-15). Daarna mochten we in Hoograven onze kunsten laten zien en werd Die Haghe verslagen (18-12). De vaste samenstelling van de vakken begon zichtbaar te worden in een steeds hoger baltempo. Roulatiekorfbal, waarbij steeds de vrije man/vrouw werd gevonden. Voeg daarbij de sterke rebound en zie daar: het recept voor veel doelpunten! Week in week uit werd volop gescoord, waardoor de tegenstanders tot nu toe allemaal het nakijken hadden. Zelfs tegen het geroutineerde HKV/OE werd gewonnen (15-20), al moet gezegd worden dat zij niet op volle sterkte waren.
Ook Ready (17-13) werd aan de zegekar gebonden, maar in de laatste minuten blesseerde Anouk zich. Zij zal naar verwachting in 2011 weer kunnen meedoen, net als Daan. Op de trainingen was gelukkig al weken weer een oude bekende te bewonderen: Wieteke. Na haar zware blessure van vorig jaar is zij weer helemaal terug van weggeweest, waardoor we gelukkig weer vier dames hebben. Bij de heren verliet Jeroen de ziekenboeg en stapte weer binnen de lijnen.
De laatste wedstrijden voor het kerstreces waren tegen de lager geklasseerde teams van Refleks en Phoenix. Of het nu kwam door de overwinningen in de voorgaande weken, de kou of de kantine die dicht was, we begonnen niet geconcentreerd tegen Refleks. Het gevolg liet zich raden: weinig doelpunten en dus een spannende pot. Gelukkig konden we aan het einde mede door schoten van Lizet alsnog afstand nemen (11-8).De wijze les van Refleks werd meegenomen naar Zoetermeer. Hoewel, zouden we daar nu wel naartoe rijden? Het had gesneeuwd en de wegen waren glad. Door de vakantie hadden we ook geen reserves en coach bij ons. Niettemin werd met een gangetje van 60-80 km/uur de tocht ondernomen, en met succes. Voor een goede voorbereiding was nauwelijks meer tijd, maar de scherpte was voelbaar. Binnen enkele minuten waren onze bedoelingen duidelijk en stond het 5-0. Phoenix geloofde er al gauw niet meer in, waardoor er een monsterscore werd behaald (7-21) onder toeziend oog van enkele Zoetermeerse Synergo-supporters.
Wie vooraf had gezegd dat S3 de eerste zes wedstrijden ongeslagen zou blijven, was wellicht voor gek verklaard. Maar met gemiddeld zeventien doelpunten per wedstrijd maak je vaak meer doelpunten dan de tegenstander. Een mooie opsteker voor de tweede helft van het zaalseizoen.
Na de wedstrijd in Zoetermeer was er tijd voor ontspanning. Met z’n allen werd een ietwat verlaat Sinterklaas feestje gevierd bij Marijn. Super gezellig! Er werd veel gelachen, al was het maar omdat de favoriete cadeaus regelmatig van eigenaar wisselden, Jeroen verdacht lang op de bank wist te blijven en Ferry de dvd/cd collectie van Marijn ging hacken. Voor foto’s van de helden op sokken is Sanneke verantwoordelijk. Naar eigen zeggen blijven deze nog jaaaren op het toestel staan.
Eric.