Maskerangst

Afgelopen zaterdag was het tijd voor het inmiddels steady op de jaarkalender ingeplande vrijwilligersfeest, met als thema ‘Korfbal Masqué’. Ik had een aantal goede redenen om niet te gaan, zo was ik de hele week al half ziek, hoestte ik me de longen uit het lijf en had ik een drukke week voor de boeg. Maar omdat teamgenoot E. de DJ van dienst zou zijn en diverse andere teamgenoten enige sociale druk uitoefenden, was ik bijna zo ver dat ik toch de barre tocht naar de kantine ging ondernemen.

Toen ik echter thuis nog even een kijkje nam op Facebook en de eerste aankondiging van het feestje zag, inclusief foto, schoot me ineens te binnen waarom ik sowieso niet naar het feest kon: ik heb al zo lang als ik leef maskerangst. Maar echt! Ik vind maskers doodeng!

Deze foto dus… Kijk dan, zo eng! Vooral die linker!

Vroeger, toen ik nog klein was, vierde ik ieder jaar carnaval in het pittoreske Sint-Odiliënberg. Dat vond ik, in tegenstelling tot wat veel mensen van mij denken, een leuk feest. De enige wanklank vormden de vele maskers waar mensen zich van bedienden om zich anoniem in het feestgedruis te kunnen storten. Sterker nog, in de oude sporthal van het dorp was een trap en bovenaan deze trap hingen steevast twee maskers op een deur. Tot op heden weet ik niet waar die trap heen leidde, want ik durfde er niet op. Voor geen goud.

Zoiets dus, maar dan met maskers bovenaan. Eng hè?

Ik heb deze angst op internet niet geverifieerd gekregen: je kunt voor heel veel dingen bang zijn en coulrofobie komt nog het dichtst in de buurt, maar dat is het niet (clowns vind ik vooral heel stom, maar ze jagen me geen angst aan). Als je googelt op ‘angst’ en ‘maskers’, vind je van alles over dat je je maskers af moet zetten (altijd een goed plan!) om je angsten onder ogen te durven zien, maar dat is toch niet helemaal wat ik bedoel.

Ik zette ook nog een vraag uit op Twitter en iemand suggereerde ‘mombakkofobie’, wat op zich een goede naam is, maar daarmee sta je nog niet in de DSM.

Al met al lijkt het erop dat ik nogal alleen ben met mijn angst en misschien is dat ook maar goed ook, anders was het vast geen leuk feestje geworden afgelopen zaterdag.

Femke