Synergo 8 kampioen – Verslag

Wat eraan voorafging: op een zachte zonnige woensdagavond speelden wij een kampioenswedstrijd tegen directe concurrent 035. Er stond veel publiek langs de kant en wij hadden een gedroomd afscheid voor Pim voor ogen na 35 jaar korfbal. Hopelijk zullen we hem nog we als verenigingsscheidsrechter zien. Binnen 10 minuten was het 6-1, maar toen de tegenstanders op schot kwamen, verdampte die voorsprong en ging de partij verloren met 14-18.

Op een waterkoude donkere druilerige zondagochtend trokken wij naar een drassig grasveld in Apeldoorn waar het dan moest gebeuren tegen het jonge en sportieve Atalante. We hadden werkpaard Sander Harskamp en geheim wapen Marieke Keuning meegenomen. Regen en kou ontfermden zich over mijn bril, waardoor alles zich in een beslagen vissenkom leek af te spelen. Lange tijd keken wij aan tegen een 4-1 achterstand. Onze hoop op het kampioenschap werd uiteengeregen in steeds kleinere sprankjes die als verschrompelde dode grassprietjes  gestaag met een stroompje modderwater in de richting van een gulzige donkere put aan de rand van het veld dreven. De klok tikte maar door. In de rust was het 4-3. Met een melancholisch gevoel stapte ik van het veld. Als in een flits trokken alle grauwe kleurloze regenachtige graspartijen uit mijn carrière zich aan mij voorbij, samen met de kleurrijke ploeggenoten die ik heb zien komen en gaan. Iedereen gaat maar weg en de rest drinkt bier in het cafe (vrij naar De Dijk, Niemand in de stad). Pim is de enige die er negen jaar geleden, toen ik lid werd van Synergo, ook al bij was.
 
In de tweede helft maakte de regen plaats voor motregen en de wedstrijd kabbelde maar door. Mijn tegenstander  van begin twintig was gewisseld voor een nog jongere ploeggenoot en ik voelde me steeds ouder en vermoeider worden. Totdat het werkkorfbal van Sander de slotfase de tijger in ons los maakte. We buffelden ons naar 6-6 en Marieke maakte twee minuten voor tijd de beslissende 6-7 met een doorloopbal. Zo kreeg de afscheidswedstrijd voor Mirjam (die gaat paardrijden) en Nynke (die verhuist naar de zaterdag) toch nog kleur en hebben we ook Pim alsnog kampioen gemaakt in zijn laatste seizoen. Het kampioenschap werd in stijl gevierd met een grote kop warme chocolademelk. Aangekomen in Utrecht verwelkomde Walter ons met een bos bloemen en liet een versterkt Synergo 2 zien dat zij de hoop op handhaving niet hebben verloren.

Ik wens iedereen een fijne vakantie toe!
Casper Hamwijk