Winst voor S8 (en een verlies)

4 maart om 8.00 uur. Hoe laat? Vooruit, 8.15 uur. Synergo 8 maakt zich op voor de laatste uitwedstrijd van dit zaalseizoen.

Wij hebben een heerlijk zaal seizoen achter de rug. Bij elke uitwedstrijd troffen we elkaar op ons kwetsbaarste momenten, sommige nog in party-sferen rechtstreeks door een ander met een kwaaie kater. En natuurlijk een enkele verslaper… Teambuilding ten top.

Maar altijd waren we op tijd bij de tegenstander. Wat is het oosten des lands toch prachtig! Zutphen in de vroege ochtend bedekt met een dikke laag sneeuw, Nijmegen in een dik pak mist. Dieren met min 15 graden, Arnhem zelfs twee keer en Amersfoort (eindelijk iets in de buurt). Goede gesprekken en een ruime voorbespreking  in de auto.

Deze weer: Arnhem

Goed! We gingen dus naar onze laatste verre uitwedstrijd. EKCA -Arnhem. Om 8.15 uur, 9 teamgenootjes in de auto’s, navigatie aan en hop naar het oosten. We waren Utrecht nog niet uit of we werden geconfronteerd met een déja-vu: mist…

Zelfs onze navigatie-muts was de weg kwijt en liet ons keren op de maar rare en vooral gevaarlijke plekken. Gelukkig was Carper eigenwijs genoeg om ook naar deze vrouw niet te luisteren en zijn eigen route uit te stippelen. Na een telefoontje met aanwijzingen zoals; een stukje terug , naar rechts, de snelweg op, er weer af en dan de hoek om, kwam alles gelukkig goed. Om 9.25 uur troffen wij onze tweede  déja-vu: een dichte sporthal…. grrrrmmm.

Het verloop

Gelukkig ging na 5 minuten de deur open. Omkleden en hup, voor  het eerst  bij een uitwedstrijd  kunnen we aan een goede warming-up beginnen. De tegenstander, thuis van gewonnen, niet echt een makkie, was erg  jong. Daar zaten we niet mee, wij hebben de leeftijd, de kwaliteit en de hmmmm rust. Alhoewel?

We liepen uit,  zij liepen wat in, maar wij bleven de voorsprong in handen houden. Helaas een gemiste strafworp van Casper, en niet een beetje mis. De bal kon niet eens door het mandje kijken omdat hij niet boven de rand uit kwam.

Met een eindstand 9-14 en weer twee punten in het zakje gaan we lekker als team.

Domper

Een domper op een gezellig mooi seizoen was de krak  die we hoorden in de voet van Jokelyn. Het deed pijn, werd blauw en een beetje dik. Na een bezoek in het ziekenhuis blijkt later dat het een enkelband letsel is waar mee ze zeker 5 weken voor in het verband moet. Echt balen! We hebben nog één thuiswedstrijd en zullen voor het eerst tijdens deze zaalcompetitie aanspraak moeten doen op een invalster…

Met frisse moed en heel veel zin gaat ook S8 straks de wei weer in.

Rita.