Jeugdkamp 2009, een verslag vanuit de keuken
Ondanks dat ik zei niet te kunnen koken mocht ik dit jaar toch mee op kamp. Toch aardig van Paula en Sander, want die zijn behoorlijk kritisch! Ik wist natuurlijk niet dat ik daarna nog een verslag moest opleveren, maar oké, daar gaan we dan…
Teek 1, woensdag 20 mei, aankomst
Eerst Fleur opgehaald en daarna Jari. Mijn hemel! Ik dacht dat Fleur een grote tas had, maar die van Jari sloeg werkelijk alles! Wat zit er in hemelsnaam in, vroeg ik? Gewoon, kleren. (Ik heb even opgelet, maar ik denk toch dat hij gedurende het kamp lang niet alles heeft gedragen, ik zag tenminste vooral die ene halflange broek). Oh ja, of zijn keyboard ook mee mocht. Tuurlijk, als je maar niet gaat spelen. Dan naar de kantine om al het BBQ-vlees te halen en wat er nog meer in de auto paste. Gelukkig had ik de hoerensloep van Geert mee, dus bleven we inladen. Toen nog de noodzakelijke wijn gekocht (met lekker kaasje) en door enorme file op naar Hattum!
Wat een goed kamphuis zeg, gezellig, met ruimte voor korven, zand om in te bijten en stoelen om tot ’s avonds erg laat (’s ochtends vroeg) in te hangen. En om enorme watergevechten in te doen zo zal later blijken. En dan de boel uitladen en de keuken inrichten. Enige voorstelling hoeveel eten je wel niet bij je hebt als je voor 75 man drie en halve dag ontbijt, lunch en diner gaat koken? En niet zomaar koken, nee hoor. Onze keukenbrigade had fantastische dingen bedacht. Maar daarover later meer. In ieder geval, we hebben blaren van het heen en weer lopen. En ongelooflijk, het paste er allemaal in.
Misschien moet ik de keukenbrigade even voorstellen: Ineke Hoogewoning, bekend van de grote grijns onder een meekleurende bril. Ria Kouwenberg, kleine opdonder die zich zeker laat horen en enorm goed komkommersalade kan maken. Fleur Bloemsma, houdt van een portje met sterke kaas en is volledig verslaafd. Aan spelletjes wel te verstaan. Ikzelf, Anne de Roos, blonde staart en altijd aan het roeren (mijn enige taak in de keuken) en Ewoud Faber, staat ons vrouwen bij met raad, daad en natuurlijk de muziek. Patatje gegeten bij de snackbar en wat ons betreft kan het kamp beginnen!
Teek 2, het huis is vol herrie!
Paula en Sander maken nooit meer een kamerindeling. Die werkt namelijk toch niet. Binnen no-time lag iedereen ergens anders, had Jeffrey iedereen van zijn kamer gejaagd om heerlijk tot rust te kunnen komen ’s nachts en werd er voor de 1e keer omgekleed. Want ja, je kunt natuurlijk niet in je reiskleren aan het 1e spel beginnen.
Teek 3: het dierengeluidenspel
Wij van de keuken gingen niet mee. Hoefde ook niet, want de 1e 75 bekers moesten gewassen. En wij hadden het druk met de kampbewaker van zo’n 2 meter lang, met grote zaklamp en strenge stem. Of het wat rustiger kon. Natuurlijk niet. Eigenlijk niet. Hoewel wij amper wat hoorden, hadden de andere kampers behoorlijk last van ons. Ineke en ik kozen eieren voor ons geld en zijn na 10 minuten het bos ingegaan om iedereen op te halen. Maar goed ook, want de lange, boze man met de indrukwekkende zaklamp stond verstopt te kijken wat er ging gebeuren.
Het bos bleek een goed dicht bos te zijn, met erg veel takken, moeilijk lopen! En dus genieten van verhalen over struikelen, nachtblindheid (Paula), schrikken van beesten die mensen bleken te zijn en gemor over beesten die zich niet lieten vinden (kanarie?). Er volgde een omkleedronde.
Teek 4: vroeg naar bed
Ik bedoel dan, zo rond de tijd dat de wekker weer ging van de keuken… Volgend jaar heb ik beloofd om sloopoordoppen mee te nemen… Er was weer een omkleedronde.
Teek 5: 75 ontbijtjes, 75 bekers, 75 lunch
Ik verklap het vast, Ineke was steeds als 1e op. Om de boel vast klaar te zetten, om brood te halen, tekorten aan te vullen in toetjes, eieren en broodjes voor de knakworst. Ewoud en Ria waren al geoefende keukenwonders, dus … Fleur en ik mochten als groentjes aan het lopen, delen, corveeploeg aan het werk zetten, vegers zoeken, uitdelen, thee uitdelen (reuzenkannen), brood bijvullen, hagelslag opruimen en de uitsmijter: onze eigenste super AFWASMACHINE! Ik moet zeggen, Fleur was dat ding volledig meester. In een zeer efficiënte wasstraat wist zij te coördineren dat binnen drie kwartier alles steeds weer schoon en droog was. Wij houden van onze afwasmasjien!
Na ontbijt, drinken meegeven en lunch hebben ook wij weer even gepoogd een bal door die korf te gooien. Conclusie: wij waren vooral vroeger heel erg goed :-). En we oefenen nog even door. Oh ja, ik ben volledig vergeten wat die 75 kids eigenlijk voor spel hebben gedaan. Ik heb er weinig van meegekregen en onthouden. Da’s dus wel jammer. Je staat naast en een klein beetje in het kamp. Hopelijk zegt het andere verslag hier wat over! De F-jes zijn ondertussen ook aangekomen en feesten met alles soepeltjes mee.
Teek 6: en dan moet je voor 75 man nasi maken…
20 pakken rijst koken, eieren roerbakken, komkommer snijden en dressing maken, kip marineren en in stukjes snijden (andere volgorde, ik was natuurlijk gewoon aan het roeren) en tot slot de boel door elkaar. Tenminste, dat was het plan.
Fleur en ik hebben ons gewijd aan de rijst. Met 3 enorme pannen, 2 vergieten, de wekker op de telefoon van Fleur, 10 theedoeken en een boel lol en een ‘hell’s kitchen drill’ hebben wij 20 pakken rijst gemaakt tot 4 bakken nasi met heerlijk droge korrel. (tja, je verlegt wel je grenzen in je keuken, ik ben dus nu gewoon blij met een lekkere droge korrel :-)). Onze drill herhaalden we voor de kip en het ei. Ineke en Ria weerden zich kranig met het door elkaar gooien van alles en voila! Ik mag wel zeggen: we hebben fantastisch geroerd! Ook nog vega-gerechten gemaakt en natuurlijk halal-proof gerechten in een eigen pan. De keukenbrigade staat voor niets!
Teek 7: applaus voor de nasi
Moet ik daar nog meer over zeggen? Daar doe je het natuurlijk voor…
Teek 8: limbo, disco en nog meer muziek
Ik zou zeggen, kijk naar de foto’s. Binnen en buiten was het feest.
Teek 9: teken op oorlogspad!
Uiteraard vroeg op. Ontbijtje als gisteren, maar nu bleken er kinderen extra ‘vlees’ op de botten te hebben. Teken in het bos! 
Zoek een klein zwart puntje op je lijf dat er eerst niet zat, was de opdracht. Jawel, toestemming voor een verkleedronde. Nou, er zaten er genoeg. Sara had er zelfs meerdere, Ruben uiteindelijk 8 en Ole had ze opnieuw nadat hij ze had weg laten halen. Deze controleroutine ging elke dag door en met succes: de teken bleven komen en gaan. Ik dacht misschien leuk om er eens een vergroting van te laten zien. Die ene links, die zat op jullie lijf, die rechter, dat had hem geworden als je hem niet weg had gehaald…
Teek 10: het volgende spel en wij gaan de keuken weer in
Volgens mij was het iets van een ‘verover de vlag’ spel, in het bos en werden er ’s middags fantastische moordscenario’s uitontwikkeld en op film gezet. De ketchup was in ieder geval aan het einde van de middag op (en niet op een knakworst), Manon bestuurde de hoerensloep, Jari bleek homo, Sandra kroelde met de wc-vloer, Nomi bleek Dominique te zijn en vond iedereen zijn eigen script natuurlijk het beste.
Wij maakten 4 bakken vol met aardappels, 80 hamburgers (incl vegaburger en halalburger) en bleken onze erwten met wortels gepureerd uit de pan te komen (ik had te hard en enthousiast geroerd, sorry). In ieder geval, alles ging op. En wij houden nog meer van onze afwasmasjien. En zij kleedden zich nog maar eens om.
Teek 11: het winkeltje is allang een paar keer open geweest…
En dus is alle snoep op vrijdag al bijna op…
Teek 12: dropping met als beloning knakworst
De keukenploeg heeft er een zware taak bij, (er wordt je lang niet alles van tevoren verteld). De droppingslachtoffers wegbrengen, en daarna wachten tot ze terug zijn om ze vervolgens het langverwachte broodje knakworst te geven. Het droppen was al best moeilijk. De 1e groep zetten we per abuis af bij een penitentiaire inrichting. We waren nog niet uitgestapt of er stond al een bewaker voor onze neus. Stoer blijven kijken en gewoon weggaan. De andere groepen gingen goed. De groep van Ilan had er niet zo’n zin in en telden de bochten en kilometers over de weg om die straks weer terug te lopen. Uiteindelijk zijn ze geloof ik toch maar door het bos gegaan. En weer een kwaliteit van de keukenploeg: Ewoud was als 1e terug met zijn groep en kon aanvallen op de knakworst!
Sander toonde die nacht aan dat mannen echt niet multi-tasking zijn; het tegelijk verwijderen van een teek, het stoppen van een bloedneus en het ophalen van een groep A-ers bleek te veel.
Teek 13: watergevecht, touwtrekken, flesplassen, bekertjesvoetbal en kratestafette, en knoflooksaus
Er werd van tevoren niet uitgekeken naar de zeskamp. Tenminste, dat ving de keuken zo her en der op. En wat was dat lachen! Heftige kussenwatergevechten in bikini (2 keer omkleden), kijkend als een insect door 2 bekertjes om een voetbal te proberen te raken, een vreselijk trage estafette met zijn 7-en op 4 kratten (wat een eind moesten ze!)… Echt grappig. Ik heb er wat filmpjes van, hopelijk kunnen ze op de site. Wij zijn ondertussen begonnen aan het bakken van 75 hamburgers, 140 satestokjes, veel kipkluifjes, speklappen (wie bedenkt dat
nou) en ik pelde 10 bollen knoflook voor in de ook langverwachte knoflooksaus. Kon ik ook eindelijk weer lekker roeren. Twee enorme bakken met satesaus erbij, gesneden brood in een bak en voila! Aanvallen! Lang leve de afwasmasjien!
Omkleden voor de spelletjesavond! Ik bedoel voor het tot diep in de nacht buiten zitten om af te dwalen naar nachtelijke onderwerpen, zware onderwerpen, weemoedige onderwerpen, spannende onderwerpen, buitenaardse onderwerpen, en nog veel meer. En binnen werden er enthousiast pyramides omgeworpen, regenwormen geteld, vliegmachientjes gemept, colonisten gespeeld, foto’s en films bekeken en op banken gehangen.
Teek 14: laatste ontbijt en lunch en de keuken is leeg
Alle ontbijtspullen gaan op, nog een keer genieten van de afwasmasjien, niks meer te roeren, des te meer schoon te maken en weg te gooien. Laatste dag dus.
Ik vond het superleuke dagen. Je staat van ’s ochtends 8 tot ’s avonds laat op je voeten, maar het was genieten. Ewoud, Ria, Fleur en Ineke, bedankt, het was erg erg gezellig in de keuken! Ik heb lekker geroerd, al zeg ik het zelf.
Anne
