De nul houden
Het zal weinig korfballers, althans senioren, gegeven zijn, maar Synergo 4 presteerde vandaag wat velen voor onmogelijk hadden gehouden: gedurende de hele wedstrijd geen enkel tegendoelpunt incasseren…
Als newbie in het vierde was mij de schone taak toebedeeld de literaire hoogstandjes van de andere F’s in mijn team te doen vergeten. Een onuitvoerbare taak uiteraard, geen wonder dan ook dat ik deze taak vorige week ook inderdaad niet uitvoerde. Deze week moest ik er echt aan geloven.
Vandaag stond de wedstrijd tegen Victum 4 op het programma. Omdat ik in het zuiden van Utrecht woon en geïnspireerd was geraakt door de kunsten van mijn navigatiesysteem op weg naar Hoevelaken een paar weken geleden, besloot ik met behulp van dit programma naar Houten te fietsen. Helaas valt er aan de fietsmodus hiervan nog wel het nodige te verbeteren. Toen ik na enige omzwervingen in de kantine van Victum arriveerde, begon een enkele teamgenoot zich al zorgen te maken.
Bij het inschieten leek het erop dat Victum vandaag liever niet wilde spelen. Mogelijk hadden ze een blik op de ranglijst geworpen (waar zij met 2 punten onderaan staan), hoe dan ook, het duurde even voor het team bij elkaar verzameld werd. Ondertussen namen wij het tactisch plan door in de kleedkamer (Jos neemt de stippen als we achter staan, Frank als we voor staan?!?) en probeerden we ons warm te houden.
Vanaf het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter was Synergo de bovenliggende partij. Zonder echt briljante dingen te doen wisten we toch onze doelpuntjes bij elkaar te scoren en de tegenstander het scoren te beletten. Bram was deze week wezen trainen en werd meteen uitblinker van de dag: van de 3 of 4 schoten die hij loste gingen er 3 of 4 in (ongeveer). Ander hoogtepuntje was de sandwich van een dame van de tegenstander tussen reserve-aanvoerder Femke en ondergetekende. De scheidsrechter vond het er kennelijk zo gezellig uitzien dat hij vergat een strafworp te geven. Jammer genoeg begon het al vrij snel te miezeren, vervolgens ging het druppen, daarna begon het te regenen en uiteindelijk goot het echt. Volledig doorweekt gingen we aan de thee, ruststand was 0-7.
In de rust vond vooral veel overleg plaats. Niet over onze tactiek, we hadden het druk genoeg onszelf warm te krijgen. Nee, de scheidsrechter was bezig vast te stellen of de wedstrijd nog doorgang kon vinden. Ondertussen onderhandelde de aanvoerder van Victum met zijn team en Femke met ons. Toen bleek dat we echt moesten staken, bleek dat de spelers van Synergo het allemaal best vonden, als ze maar niet volgende week weer naar Houten hoefden af te reizen, en dat de spelers van Synergo graag wilden dat er 1-7 in plaats van 0-7 op het formulier zou komen: net iets minder pijnlijk. Hier was niet iedereen het mee eens en uiteindelijk konden we met een prachtige 0-7 stand op het wedstrijdformulier aan een heerlijk warme douche.
Freek
